BİRLİKTE BÜYÜ'YECEĞİZ!

Sakız Çiğne(me)sek mi?

Bir gün birçoğumuzun kullandığı Facebook’ta gezinirken Arslan öğretmenimizin bir paylaşımı ile karşılaştım.E-kampüste  yayınlanan bir günceyi paylaşmıştı. Hemen merak edip acaba neymiş diye başladım okumaya. Bir araştırma sonucuydu bu. Öğrencilerde anlamayı arttırmak için yapılan bir deneyin sonuçları anlatılıyordu. Eminim birçoğunuz okuduğu için hatırlamışsınızdır sakız çiğnemekle ilgili araştırmayı. Gerçekten ilginçti ve okuyunca ben de “Neden olmasın?” dedim. Ertesi gün denemeye karar verdim. Sınıfa girdiğimde paylaştım durumu çiçeklerle ve anlattım onlara araştırmanın sonuçlarını. Onlardan beklemediğim bir ilgiyle dinlediler beni ve sonunda sordum;  “Ne dersiniz, deneyelim mi biz de?” diye. Ben hep bir ağızdan “Eveeeeeeeeeeeeet!” çığlıkları beklerken birkaç cılız “Evet”  dışında, birbirine ya soruyu yanlış anlamış ya da şaşırmış bir ifadeyle bakan çiçekler buldum karşımda.  İçlerinden biri çıkıp  “Peki öğretmenim tüm sınıflarda mı serbest olacak derste  sakız çiğnemek yoksa sadece bizim sınıfta mı?” diye sorunca anladım aslında kısmen neye takıldıklarını. Ben buna böyle yaklaşacaklarını pek tahmin edemediğim için şimdi de şaşırma sırası bendeydi.  “Diğer öğretmenlerle de paylaşacağım durumu. Belki onlarda da serbest olur ama olmazsa bile bizim sınıfta serbest. “ dedim ama anladım ki henüz bitmemişti sorular. Soru sormak için hazırlanmış bir yüz daha vardı karşımda. Bu sefer başka bir çiçek , “ Öğretmenim eğer onlarda serbest olmazsa biz diğer öğretmenlerin yanında sakızımızı göstermeden çiğneriz.” dedi. Aslında yapısı itibariyle soruya benzemese de altında yatan nedenlerden dolayı bir soru gibi geldi bana. Nasıl davranacaklarını pek anlamadılar diye çelişki içindeydiler. Çünkü farklı olmak, derste sakız çiğnenmez’den farklı davranmak tedirgin etmişti onları. “Siz merak etmeyin, ben teneffüste söylerim onlara bizde derste sakız çiğnemek serbest diye, eğer size bununla ilgili bir şey söyleyen olursa benim haberim olduğunu ve bunu neden yaptığımızı açıklarsınız onlara.” dedim ve sonunda beklediğim alkışlı “eveeeeeet !” cevabına ulaşınca kapıdaki görevliyi bakkala gönderip sakız aldırdım hepimize ve dağıttım her birine sakızlarını. Arkasından da okuduk fallarımızı.

Şimdilik bununla ilgili tek kuralımız vardı, şekersiz sakız çiğneyecektik dişlerimiz çürümesin diye. Onun dışında hiçbir kural koymadık sakız çiğnemek için. Sakızların dağıtıldığı ilk ders sınıf “çakkıdı çakkıdı” sakız sesleri ile doldu, hatta arada bir balon patlatanlar  bile oldu ama hiçbirini uyarmadım. Bekledim,bir ders bekledim,iki ders bekledim ama beklerken de ben sessiz ve patlatmadan çiğnedim sakızımı. Sonunda baktım onlar da rahatsız oldu bu sesten ve “Öğretmenim ya bazıları sakızını çok sesli çiğniyor ve patlatıyor. Rahatsız oluyorum.” demeye başladı. Evet, işte beklediğime değmiş, istediğim kıvama gelmişlerdi. Düşündük hemen ne yapabileceğimizi ve bununla ilgili bir kural koymaya karar verdik.  Kuralımız ne olsun diye düşünürken, “Sakımızı ağzımızı şapırdatmadan çiğneyelim.” , “Balon patlatmayalım.” diyenler oldu. Ama biz en çok “Sakımızı başkasını rahatsız etmeden çiğneyelim.” i beğendik ve  hemen renkli bir kağıda yazıp ekledik kurallarımızın yanına.

Ve ben de gördüm ki, evet, çiçekler artık büyüyordu. Düşünüp, karar verebiliyor, gözlem yapıp, sorunları fark ederek çözmek için çözüm yolları üretebiliyorlardı. Hem de buldukları “Sakızımızı başkasını rahatsız etmeden çiğneyelim.” kuralı  bence içinde çok başka başka kurallar, başka başka düşünceler içeren bir bir cümleydi. “Aferim!” dedim onlara… Ve gerçekten de öyle yaptılar, sakızlarını başkasını rahatsız etmeden çiğnemeyi öğrendiler. Çünkü, bu kuralın sahibi onlardı, onlar da bunun arkasında durdular. Arada sırada patlayan balonlar da oldu tabi ama arkasından “Pardon, özür dilerim.” li cümleler kuruldu hemen.

İşin komik tarafı düşündükleri gibi de olmuştu. Sakızla ilgili araştırmanın sonuçlarını öğretmenler odasında paylaşmama ve “Bizim sınıfta artık sakız çiğnemek serbest.” dememe rağmen onları sakız çiğnerken gören her öğretmen bana sordu tekrar emin olup olmadığımı ve buna daha ne kadar devam edeceğimi. Çoğu kabul etmedi böyle bir şeyi ve buna nasıl izin verdiğimi sorguladı. Ne diyelim, "Değişim,değişmemenin karşısındaki dirençle başlar."Bir de bizim sınıfta yemek yemenin de serbest olduğunu duysalar :)

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...