YEŞİL BURSA'DAN

Yeni okuluma başladığım ilk ay içinde bana verilen Okul Aile Birliği sorumluluğuyla, sınıf temsilcileriyle tanışmak ve beraber çalışma planları oluşturmak için bir toplantı tertip etmiştik. Toplantı sırasında Tahtayı kullanmak yerine daha sonra üzerinde çalışabilmek için tahta kağıtlarını kullanarak; okulumuzu, eğitimi ve sorunlarını nasıl algıladıklarını ve burada çıkan tespitlere göre bir çalışma ve iyileştirme planı oluşturmak için başladık beyin fırtınasına..

Fırtına yaklaşık 40 veliden gelen şu eğitim sorunları üzerine gerçekleşiyordu!!

Akan çatı, Dış bahçedeki tuvaletler, Sınıfların ve koridorların boyası, Tuvaletlerin ve koridorların temizliği, eskiyen sıralar, menteşesi düşen kapılar, perde takmak için korniş eksiği vb. Konunun tam olarak anlaşılmadığını düşünerek okulumuzun eğitim ihtiyacından, sosyal etkinliklerinden, sportif ihtiyaçlarınızdan ve bunun dışında ne söylemek istiyorsunuz diye hatırlatma yapınca, cevaplar kesildi bizim başka sıkıntımız yok olarak beyin fırtınası bitti.

Biz fırtına yapmıştık ama sadece fırtına beni vurdu. Okulun ve eğitimin sorununu sadece ve sadece fiziksel ihtiyaçlar olarak tanımlamaları beni çok şaşırtmıştı. Okulumuz 50 yıllık iki katlı iki binadan oluşuyor. Bir küçük tribünsüz, sahnesi olan spor salonumuz var. Bir binanın öğrenci tuvaletleri dışarıda hepsi tamam. Yorgun binalar bunlarıda kabul ediyorum. Eğitim veya okulu sadece bu çerçevede görmeleri üzerine yaptığımız sohbette ortaya çıkanlar beni bir kez daha şaşırttı. 

"Biz çocuklarımızı okula gönderiyoruz. Okulumuzun binasının yeniden yapılmasını istiyoruz. 5 yıldır tekrar yapılacak deniliyor hala yapılmadı. Yeni binamız olunca başarı artacak. Çocuklarımız daha temiz ve yeni binada eğitim yapacaklar." 

Okulumuzun fen laboratuarında eksik malzememiz yok. Branş ve sınıf öğretmeni ihtiyacımız yok. Tüm idareci kadromuz tam. Sosyal faaliyetler, öğrencilere ait kurslar, spor çalışmaları konusunda ise çok fazla bir çalışma yok. Bilgi düzeyinde yapılan sınavlarda 200 öğrencinin 20 kadarı bir anadolu lisesine girmeyi başarmış. Sadece badminton alanında sportif başarı var. Son dönemde yapılan hiç bir proje yarışmasına ve diğer yarışmalara katılan olmamış. Bir kaç resim yarışması o kadar.  Şiir yazan yok, kompozisyon yazanlar hep aynı. Tiyatro kulubü ayakta durmaya çalışıyor.

Sadece binayı gördükleri için eğitimin öğretimin, sosyal, sportif ve kültürel yönlerini görmediklerinden Eğitimi binamız yeni olursa başka bir şey istemeyiz mantığına kim nasıl getirdi çok merak ediyorum.

Tek bir şeye ihtiyacımız var "Çalışkan olmak" bunun için Öğrenme yolculuğuna devam ediyorum.

Katkılarınızı bekliyorum. Esenlikler dilerim.

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...