KEŞKE!
Keşkelerle yaşamaktan bıktım artık... Bir çeki düzen versem hayatıma... En azından çabalasam... Sokmasam dünyama kahpelik edenleri... Sokmasam yüzüme gülüp, arkamdan sövenleri... Yapmasam diyorum bir daha, yaptığım hataları... Yanlışları... Yeni bir dünya çizsem kendime... Yeni bir sayfa açabilsem... Tertemiz... Kırışmamış... Hak etmeyenlere sunmasam sevgimi... Karşılıksız... Çıkarsız... Kötülükse kötü olsam yeri geldiğinde... Acımasız... İlk bakışta çözebilsem insanları... Okuyabilsem düşüncelerini... Ağlamasam gidenin ardından... Okuyabilsem düşüncelerini... Rüyalarım kâbusa dönüşmese... Uyanmasam kan ter içinde... Ömrümden geçen günlerin acısıyla değil de, gelecek günlerin mutluluğuyla yaşayabilsem... Bardağın yarısı boş değil de, yarısı dolu diyebilsem... Kırılmasa kalbim... İncinmese yüreğim kötü sözlerden... Koruyabilsem sevgimi kıskanç kem gözlerden... Yağmur ıslatmasa bedenimi... Güneş kavurmasa... Bütün aşklar aynı sıcaklığında yaşansa içimde... Ezilmesem... Yıkılmasam... Yorulmasam sevdalardan... Bu son deyip, bile bile lades olduğum fikrine kapılmasam tekrar ve tekrar... Hep bir şeyler katsa hayatıma hayatımdan çıkanlar... Susmasam... Haykırabilsem aslında ne kadar ucuz olduklarını, “değersiz” insanlara... Korkmadan... Gönül almak için koparttığım papatyalar, gonca güller dallarında kalsalar... Bir kuş sesiyle uyansam sabahları... Cıvıl cıvıl... Neşeli... Değer verdiklerim üç kuruşluk insan muamelesi yapmasa... Benim onlar için üzüldüğümün onda birini üzülseler yeri geldiğinde... Timsah gözyaşları dökmeseler... Bir sevdiğim olsa, beni benden daha çok sevecek... Beni ben olarak kabul edecek... Kızıp küsmeyecek... Gözü benden başkasını görmeyecek... Benim onu özlediğim gibi o da beni özleyecek... En önemlisi de ihanet etmeyecek... Bir dostum olsa, yeri geldiğinde canını verecek... Gözyaşımda teselli edecek... Bir uçurtma yapsam çocukken olduğu gibi... Gökkuşağının her rengini versem... Ve utanmasam uçurmaktan... Utanmasam çocuk kalmaktan... Utanmasam çocuk yüreğimden... Aldırmasam insanların bakışlarından... Ben buyum diyebilsem... Kabul etseniz de, etmeseniz de... . Bir tiyatro seyretsem... Bir sinemaya gitsem... Alkışlarım mutlu etse... Gözyaşlarım filmde kalsa... Gülsem eğlensem sabahlara kadar... Ve bir daha âşık olsam... Bir daha... Bir daha... Biten her aşkın ardından... Bana öğrettikleri bana yaşattıkları için teşekkür edebilsem giden sevgiliye... Hiç gocunmasam... Yeni bir sayfa açsam kendime... Tertemiz... Kirletilmemiş... Yapabilir miyim “DOSTUM”, söyler misin?
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...