ELİFLER EVDE YOK
ELİFLER EVDEN TAŞINDI.
1999 yılında birinci sınıf öğretmeniyken yaşadığım bir anımı paylaşmak istiyorum..
1-C Sınıfının öğretmeniyim.Veli profilim oldukça iyi.Okumaya ilk geçen öğrencim, tek maaşlı işci çocuğu , annesinin okuması yok.Okumaya son geçen öğrencimin annesi mimar,babası doktor.Neler yaptım Elif okusun diye...Sene sonuna doğru yavaşca okumaya başladı.Annesi sınıfımızda yardıma ihtiyacı olanlara melek gibi yetişirdi.Babası fabrikada perde dokutmuştu.Perdeleri sınıfımıza getiriken kan ter içinde kalmıştı.Maddi ihtiyaçlarımızı giderir,ihtiyacı olanlara sessizce yardım ederlerdi.Benim söylemem yeterliydi.
Elif, ikinci sınıfta okuyor,yazamıyordu.Yazmıyordu,yazmak istemiyordu belki de .Doğan kardeşe tepki miydi,yoksa başka şeyler mi vardı çözemedim.Aile sonunda özel ders aldırmaya karar verdi.Özel derse gelen öğretmeni bir süre sonra istemez olmuş.Öğretmen evlerine gittiğinde, dış kapıda bir yazı görmüş.
ELİFLER EVDEN TAŞINDI GELME
Aile, Elif'in yazısını görünce ' mutluluk bu olsa gerek' demişlerdi..Kızımız yazıyor, ne kadar güzel!
Öğretmen gülerek kapıyı çalıyor ve ailenin isteği üzerine derse devam ediyorlar.Bir sonraki derste ise, Elif gardolabın üzerine çıkıp saklanmış.Çalışma masasına not iliştirmiş.
ELİF EVDE YOK.
Bazı şeyleri zamana bırakmak gerek.Zamanı gelince okuyacak,yazacaklar.Herşeyin bir vakti, saati var.Erikler aynı anda olgunlaşmıyor.Kimi martta yeniyor,kimi ağustosta .Bazıları yeşil,bazıları sarı,bazıları kırmızı . Kimileri alaca.Hepsinin tadları,renkleri farklı...Öğrencilerimizde öyle işte.Vakti gelince yapması gerekenleri yapacaklar.
Elif ,bu yıl özel bir üniversiteye yerleşti.Notları iyi olmasa da bölümünü seviyor.Elif istediği zaman çalışacak ve okulunu bitirecek .
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...