HAYAT PAYLAŞINCA GÜZEL

Kasım ayının son saatleri ve yağmurlu bir Adana gecesinden herkese kucak dolusu sevgiler.

Okulun ilk haftasında mini mini okulöcesi çocuklarıyla hareketli,bir o kadar da meraklı,soran sordukça düşündüren,bazen içinden çıkamadığımız eğlenceli bir serüvene başladık...Herşey bir yana o minicik kalplerle karşılıksız,koşulsuz sevgi bağı kurarak çıktık bu serüvene..

Bu yıl beni etkileyen elimi uzattığım zaman kafasını eliyle kapatan yan tarafa dönen bir çocuk var,,dayak yiyeceğini düşünerek beni ittirip,bağıran,sınıftan en az dört kez kaçan,okulun dışına kadar farkettirmeden çıkan,yakalayıp getirince seni çok kötü döverim diyen minicik bir çocuk..daha da detaya girersek çok güzel bir annesi,yakışıklı bir babası,evinde özel odası olan,her dediği yapılan bir çocuk..

Çocuğa verilmeyen eksik olan tek bir şey var SEVGİ..nedir bu sevgi ,parayla pulla olmayan,kalpten bir bakış ,bir öpücük,güzel bir söz,sarılmak değilmidir,bu kadar zormudur bu kavramı beş altı yaşındaki bir çocuğa vermek..

Üzülüyorum, iki aydır üçüncü antibiyotiği kullanmama :) bugün iki ay geri gittim ve aldığım çocukla şimdiki çocuğu karşılaştırdım,,galiba benim sevgim kazanama yolunda ,,elimi uzattığım çocuğa artık elimi uzatmıyorum,arkadaşlarına uzandım,onlarda gördü sevgiyi,,el uzanınca sadece dayaktan ibaret olmadığını,el uzanınca elinin verilmesi gerektiğini gördü,,şimdi o bana elini uzatıyor,ama şikayet ederek ,beni dövdüler,bana kızdılar diyerek..hiç sorun değil belki haftalar sonra,belki de aylar sonra elini uzattığında şikayet etmeyecek..sınıftan kaçmalrına artık o kadar alışmışım ki görmemeye başladım,önce nefret ettim ,nasıl böyle bir çocuk olabilir,hayatımda görmedim böyle birşey dedim,ama bir bakış var ki herşeyi anlatan,bir bakış varki anlatmadan bakınca anlanılan..işte ben o minicik gözlerden onu gördüm..

Anneliği öğretmenlikten yıllar sonra yaşadım ama hiç zorlanmadım,,çünkü ben zaten bir anneymişim,değişen birşey yok,sevgimi çocuğumla değil bir sürü çocuklarımla paylaşıyorum,en güzel şeydir paylaşmak,hele de bu sevgiyse,,meraklı,hiperaktip,bir tane etkinliği tam anlamıyla yaptıramadığım,beş saatte sadece 20 dakika oturan,sürekli arkadaşların rahatsız eden,beni sürekli üzen minicik sevgiye aç bir prensim var..aylar sonra tekrar yazmak kısmet olursa oğlumdaki muhteşem değişimden tekrar bahseddip haberar edeceğim..

Sevgili ÖRAV ailesi iyiki varsınız SEVGİ sizinle görmediğimiz bilmediğimiz yerlere bir sürü birbirinden değerli insanlara yayılıyor,sevgi paylaşılıyor,sizleri iyi ki tanıdım,hepinizi çok seviyorum

SEVGİYLE KALIN

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...