TAKLİT
“Taklit asla aslını geçemez. Taklitçi kendini ümitsiz bir sıradanlığa mahküm eder. Mucit icat eder. İcat etmek mucit için doğal bir şeydir. Onun içinde bir sihir vardır. Taklit edende ise başka bir şey doğal olarak vardır. Ancak taklit eden kendisini kendi güzelliğinden mahrum eder. Başka bir insandan sürekli geri kalmayı tercih ederek yaşar. “
R.W. Emerson’un taklitle ilgili söylediği yukarıdaki paragraf, okuduğumda felsefi yaklaşımı bir yana beni etkilemişti. Özellikle ifade ettiği “taklit edenin kendi güzelliğinden mahrum kalacağı” yorumu bana düşündürücü gelmişti. İnsanın doğayı, dünyayı, olayları, ilişkileri, tanırken, öğrenirken kullandığı, bildiği yöntemden birisi “taklit etmek.” Öğrenirken kullandığımız bu yöntemi “yeni bir şey yaparken, oluştururken, hazırlarken” kullanmaktan vaz geçerek ve özgün olanı bizim düşünme becerilerimizle, yeteneklerimizle olanaklarımızla oluşturduğumuz bir şekilde ortaya koymayı, ne yaparsak ne zaman yaparsak hiç olmazsa çocuklarımızda alışkanlık haline getirebiliriz? Sanırım öğretmenlerimizin üzerinde düşünmeleri gereken önemli konulardan biri.
Yeni döneme eğitim alanlarında, programlarımızda, okullarımızda, üniversitelerimizde, özgün çalışmaların yapılması, yaygınlaşması ve uygulanması dileğiyle…
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...