ŞOFÖR KÜLTÜRÜ

            Uçağa bindiğinizde, pilotun ilkokul veya ortaokul mezunu olduğunu söyleseler bir an bile düşünmeden o uçaktan kendinizi dışarı atar, inmeye çalışırsınız.Hatta bu olayı kamera şakası zanneder, inanmak istemezsiniz.Aynı durum yolcu gemileri içinde geçerli.Koskoca transatlantik gemisini üst düzeyde eğitim almış, uzun yol tecrübesi olan kaptan yerine bir miçonun kumanda ettiğini duyanınız var mı? Duysanız da inanmazsınız.

            Şehirlerarası çalışan yolcu otobüslerine bindiğinizde kaptan şoförlerin eğitim düzeyini hiç sorguladınız mı? İçlerinde yüksekokul mezunu olanlar mutlaka vardır.Ama yarıdan fazlası ilkokul, ilköğretim ve lise mezunu.Son yıllarda şehirler arası otobüs taşımacılığında hem personel hem de yolcu konforu ve memnuniyeti açısından çok olumlu gelişmeler yaşansa da, ideal manada çağdaş bir kültür oluşabilmesi için bir çeyrek asır daha geçmesi gerekiyor.

            Ya tonlarca yük taşıyan tır ve kamyon şoförleri?  Eğitim durumlarını merak ettiniz mi hiç? İstisnalar hariç tamamına yakını ilkokul ve ortaokul mezunudur.Şehirler arası özel arabasıyla yolculuk yapanlar yol üzerlerinde “kamyoncu garajı” olarak tabir edilen ve sadece kamyoncu esnafına hizmet eden dinlenme tesisleri görmüşlerdir.Bu tesisler kamyoncu ve tırcılar dışındaki herkese kapalı gibi durur.Ama kamyoncu ve tırcı olmayıp yanlışlıkla buraya yolu düşenlere de hizmet verilir.

            Böyle bir kamyoncu ve tırcı garajına mola vermek ve bir şeyler yemek amacıyla uğrama durumunda kalırsanız burada farklı bir dünya olduğunu görürsünüz.Kapıdan içeri girdiğinizde çok yoğun bir ızgara ve kebap kokusu ve dumanı sizi karşılar.İçerisi tıklım tıklımdır.Sizi pek fark eden olmaz çünkü bu dinlenme tesisinin müşterileri hep aynı insanlar olduğundan oturdukları masalarda her seferinde aynıdır.Menüler de hep aynıdır.Izgara çeşitleri, Adana  kebap, bol kaymaklı ekmek kadayıfı, acılı şalgam ve gazlı içecekler.Her şeye rağmen yemek yemeye karar verdiyseniz mide fesadına hazırlıklı olmalısınız.Çünkü yediğiniz her şey çok yağlı, acılı ve çok tatlıdır.

            Birde şoför edebiyatı ve kültürü vardır.Yeni çıkan trafik kanununa göre yasak olsa da her kamyon ve tırın duvar yazıları vardır.Her ne kadar kocaman kamyon ve tırları kullanan  şoförler kaba, saba ve maço görünseler de ince bir ruh yapıları vardır.

            “Tek rakibim Türk Hava Yolları”

            “Fordun dizeli, sevdim köylü güzeli”

            “Seni sevmek İstanbul’un fethi gibi olmalı, fethin zor ama Fatih’in bir tane olmalı”

            Kamyon ve tır şoförleri uzun yollarda birbirleriyle korna ve selektörler aracılığıyla iletişim kurarlar.

            Şehir içindeki yolları yarış pisti zanneden dolmuş ve taksi şoförlerinin marifetlerini herkes bilir.Eğitim durumları nedir? Genelde ilkokul ve ortaokuldan terk veya hiçbir işte dikiş tutturamamış bitirim delikanlı tavırlı insanlardır.Taksi duraklarına misafir olduğunuzda genel muhabbet memleket meseleleri ve belden aşağı hikayelerdir.

            Ya, Büyükşehirlerdeki belediye otobüslerinin şoförlerine ne demeli...Koskoca otobüse kurulup kendini kudreti sonsuz bir padişah zannederek güneş gözlüklerinin arkasında Genel Müdür edasıyla yolculara nazar etmeleri pek hoş olmasa gerek.O kadar kasıntılı davranırlar ki hiçbir zaman durağa tam yanaşma zahmetinde bulunmazlar.Bütün trafiği kilitleyerek yarım yamalak yolcu almaya çalışırlar.

            Şoför esnafı bizim insanımızdır.Hepimizin bir şekilde yakını, komşusu ve tanıdığıdır.Amacım onları yermek ve kötülemek değildir.Şoför ve şoför kültürü üzerine edindiğim gözlemlerimi paylaşmak istedim.Şoför esnafı olmak her babayiğidin harcı değildir.Şoför olmanın yazılı olmayan kuralları vardır.Delikanlı olacaksın, bitirim olacaksın, laf ebesi olacaksın, küfrü bilecek ve kavgacı olacaksın vesselam...

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...