AKÇAKALELİ HATİCE
Evet Akçakaleli Hatice YUMŞAK.İlk görev yıllarımın, bana üniversiteden hatta aileden bile daha çok şeyler öğreten kara kızı..Küçücük yaşına rağmen(9)hayatı bu kadar sırtında taşıyan ,bu yükün altında ezilmemek için böylesine güçlenen o zamanlar, umarım benim çocuklarım da bu kadar akıllı ve güçlü olabilirler dediğim öğrencim.Bir öğretmenin söylediği şeylerle yaptığı şeylerin tutarlı olması gerektiğini ilk ondan öğrendim ben.Mesleğimin ilk yılları çok genç olmanın eh birazda paraya kavuşmanın coşkusuyla,yaşadığım yere göre fazla bakımlı ve süslü bir haldeydik arkadaşlamızla.Giyim kuşamın yanında tırnaklar upuzun,göz alıcı rengarenk ojeler.Ve ben bu halde ,2.sınıf öğrencilerine bir ders öncesinde Hayat Bilgisi dersinde temizliğin önemi.tırnakların kesilmesi gerektiği aksi takdirde başlarına gelebileceklerle ilgili bir sürü korku senaryosu anlattıktan sonra tırnak kontrolü yapıyorum.Üzülerek seylemeliyimki elimde koca bir sopayla tırnağı uzun olanların ellerine de vuruyordum bir de....Sıra Hatice'ye geldiğinde bir baktım eller kir pas içinde tırnaklar uzun yer yer oje kalıntıları görünce avını gören atmaca gibi kaptığım gibi eline iki çubuk indirdim.Canının acısıyla gözlerimin içine bakarak ''ne vuruyorsun beee'' dedi o an sesimi yumuşatarak kendimce sebeplerimi sıralamaya başlıyordum ki,''sen kendi eline baksana''dedi bana.Birden kafamın içi allak bullak oldu kabahatimi gizlemeye çalışır gibi ellerimi arkaya saklayarak iki ama kelimesinden fazlası çıkmadı ağzımdan.Ne yapacağımı,ne diyeceğimi bilemedim.O gün Haticeyle göz göze gelmemek için çok uğraştım hiç bir mazaretim yoktu.Öğretmenin tırnağı uzunsa demek ki çok da önemli değil diye düşünmüş olmalı,üstelik ojeyide sırf öğretmeni gibi olabilmek için bulup buluşturup sürmüştü.Ben ne yaptım?eve gidene kadar sürekli bunu düşündüm,o akşam tırnaklarımı kesip ojelerimi sildim 18 yıldır bir daha da asla trınak uzatıp oje sürmedim.Öğretmenilk fedakarlık isteyen bir meslektir demez miyiz?hep.Bu çok kolay yapabileceğim bir fedakarlıktı benim için.Sevgili Hatice bana öğrencilerime örnek olmam zorunluluğunu,yaptıklarımla anlattıklarımın tutarlı olması gerektiğini anlattı.İlköğretim 1.kademede elinizdeki malzeme o kadar kırılgan ve hassas ki nasıl şekil verirseniz sonraki yaşamında öyle devam ediyor.Belli bir zamandan sonra değiştirmeye çalıştığımızda malzeme paramparça olup elimizde kalıyor ne yazık ki..Hatice YUMŞAK umarım iyi bir hayatın vardır,umarım gücünü hiç kaybetmemişsindir.Seni seviyorum....
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...