Köy öğretmeni olmak
Sizlerle Ordu ilinde bir köyde Türkçe öğretmenliği yapan Değerli arkadaşım Altan Serkan Yılmaz'ın bir yazısını paylaşmak istiyorum.Bütün meslektaşlarımın mesleğini onun kadar sevmesi dileğiyle......
Eğitim bir sihirli değnektir. Dokunduğu yerde bir anda binbir çeşit
güzellikler yaratmaz.Ancak yazın olgunlaşan meyveler gibidir.Kışın
soğuğuna ,ayazına dayanmıştır.Baharda çiçek açmış , sabretmiş ,dişini
sıkmıştır ve emeğinin meyvesini almanın verdiği hazı tatmıştır.
Eğitim gören kadar, eğiten de önemlidir.Öncelikle bu iş bir sabır ve
inanç işidir.Kimse size gül bahçeleri vaat etmez.Karşılık
bekleyemezsin ve elinde sihirli değnek de yoktur.Seni
kamçılayan ,adapte eden tek şey ;senin gözlerinin içine bakan ,
bilgiye aç o minicik yüreklerin göstermiş olduğu başarılardır.
Ben bir öğretmenim. Öğrencilerimin başarısı benim övüncüm,
başardıkları kıvancım, ışıldayan pas tutmamış dimağları direncimdir.
Bende senelerce o küf kokan sıralarda dirsek çürüttüm, ben de o zorlu
yollardan geçtim evet eğitimimin karşılığını ben "öğretmen" olarak
aldım.Artık ben bir şeyler öğretecektim genç beyinlere.
Karadeniz'in yeşilin her yüzüyle bezenmiş dağlarının arasındaki
okuluma ilk gittiğimde şaşkınlıkla ,hüzün arasında bir duygu
kaplamıştı benliğimi.Kendini bile ısıtmaktan aciz bir sobanın başında
toplanan ve benimle aynı mesleği paylaşan insanların arasında bir
garip hissettim kendimi. . Okul, adeta tarih öncesinden miras,garip
bir hilkat garibesi.Gözümün önünde her şey giderek büyüdü,büyüdü..
Ama öğrencilerimle tanıştıkça,onların o saf ve ümit pırıltısıyla
parlayan gözlerini gördükçe hüznümün yerini kararlılık ve inanç
aldı.Burada yapılacak çok iş vardı ve ben bir an önce kolları
sıvamalıydım. : "Onlar, öğrenmeye aç olacak ben de öğretmeye. İsmim,
cismim bilinmese bile en ünlü sanatkar benim. Çoğu değer vermese bile
en kalıcı eserler benimdir." Diyerek yola çıktım.
Tarihte nice sanatçı, bestekar aldıkları o kadarcık eğitimle
şaheserler yaratırken ben de kendime şu soruyu sormalıydım:"Neden
olmasın?"
Öğretmen yıllardır hep muma benzetilir.Yalnız mum dibine ışık vermezse
de etrafındaki nesneleri alabildiğine ışıtır.Ben de sınıfa ilk
girdiğimde aydınlatmam gereken genç dimağlar olduğunu gördüm. Onlar
geleceğin aydınlık ve çağdaş Türkiyesi'nin baharıdır çünkü.
Bir özveri işidir öğretmenlik .Çoğu zaman kendi çocuğuna
göstermediğin ilgini ve şefkatini kendi öğrencilerine vereceksin.Ne
dilinde sihirli sözcük ne de elinde tılsımlı sopan olacak, sen
bildiklerinle ve öğretebildiklerinle yarının Türkiye'sini
aydınlatacaksın.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...