BİR YAŞAM ÖZETİ
Bir yaşam böyle mi güzel özetlenir mısralarla,ben çok etkilendim,sizlerle paylaşmak istedim arkadaşlar.Sevgi ve saygılarımla....
Hey gidi koca reis Gidiyorsun ha, Sen adam gibi yaşamanın bedelini Biz senin bedenini vurup sırtımıza Gidiyorsun ha Ne diyeyim şimdi; iyi mi ettin diyeğim Kalan, kalan yok be reis Hani, birkaç küçük anı, birkaç hatıra İçimde tuhaf bir his Sana geldi diyor belki de şimdi sıra Pekâlâ, baş üstüne Ölüm çoktan kabulüm Nasıl olsa çocuklar büyüdü Üç buçuk emekli aylığımda geçinir gider karım Lakin benim korkum Şiirlerim kalır diye yarım Satılır diye bir mahalle bakkalına kitaplarım Zeytin sarılır, helva sarılır Kalırsa duvarda bir resmim kalır Belki kapı zilinde bir müddet ismim Sonra, sonra unutulur gider cismim dahi Hey gidi koca reis Gidiyor musun sahi? Hatırlar mısın? Aynı yıl bitirmiştik okulu Senin tayının Anadolu”ya çıkmıştı da Giderim ulan demiştin, güle oynaya giderim Bizi vatan haini ilan edip Ve güle oynaya gitmiştin, bir akşam treniyle Gerçi sık, sık mektuplaşır Oraları anlatırdın bizlere Değişmeli derdin, değişmeli buraların makûs talihi Oralardan yine öğretmenle evlenmiştin Çağırmıştın da gelememiştik be koca reis İş güç işte birazda bahane Kızmıştın, hatırlar mısın, ulan demiştin; Siz benim cenazeme de gelmezsiniz Geldik, geldik be koca reis, geldik Sen adam gibi yaşamanın bedelini Biz senin bedenini vurup sırtımıza Gidiyor musun sahi?
Ne hikmetse en çokta bana kızardın Bırak derdin, şu aşk meşk şiirlerini Yazacaksan ulan, memleket meselelerini yaz Öyle Erenköy”de oturup Köylü geldim, köylü gideceğim hikâyelerini kimse yemez Buralar yok yoksul, buralarda akşamlar ayaz Buralara ne kimse geliyor, ne yaz Tutturmuşsunuz, varsa yoksa bizim kuşak İnsan insanlarına olmalı, taşına toprağına olmalı İnsan vatanına olmalı uşak Gelmeyin ulan, gelmeyin derdin, ölümümde dahi Geldik be koca reis, geldik Sen adam gibi yaşamanın bedelini Biz senin bedenini vurup sırtımıza Gidiyor musun sahi? Kalan, kalan yok be reis Satılır palton bir eskiciye Kömürlüğe atılır haftasına masan Kalırsa duvarda bir resmin kalır Belki, belki kapı zilinde bir müddet ismin.
Bu şiiri sevgili,1999 yılında rahmetli olan okul arkadaşına ve bütün değerli öğretmenlerimize ithaf etmiş, üstad Mehmet Çetin. Yazan: Mehmet Çetin |
|
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...