Hocam yazınız beni çok uzaklara götürdü...benimde ilk çalıştığım yer bir köydü....ilk sene staj için merkeze yani İl'e gitmemiz gerekiyordu...sabahın daha ışıkları yeni olurken 2-3 aylık oğlumu eşime bırakıp köy dolmuşu ile köyden ayrılır akşam köy dolmuşu ile geri dönerdim....şehire ilk gittiğimde karşıdan karşıya geçememiştim...heyecandan, şaşkınlıktan, uzun zaman olmuştu....şehirde çeşmenin altında saatlerce elimi yıkamıştım...çünkü çeşmeden suyun akması çok güzeldi......dedim ya yazınız beni çok uzaklara götürdü.....teşekkürler...
Değerli Öğretmenim, bir öğretmen olarak yaşam için her zaman mücadeleye devam edeceğiz, her şey çocukların daha mutlu olacağı güzel bir dünya için...
Değerli Öğretmenim, karanlık basamakları daha hızlı aşmamız için elimizde bir ışık demetinden bir parça olarak sizden en kısa zamanda kitap bekliyoruz...
Saygılarımla Öğretmenim....
...tam da yaz tatili, uyku havası, tatlı tatlı tembellik varken; tatil bitmesiiiin derken, benim uykumu açan, tembelliğimi atan,öğrencilerimi özlediğimi hissettiren oldukça güzel ve etkileyici bir anı-öyküydü bu...Şimdi örav'lı günleri, Yusuf Hoca'lı eğitimleri ve Yusuf Hoca'dan öğreneceklerimi heyecanla beklemeye başladım... İyi ki varsınız Hocam...Önümüzde çıkılacak çok basamak var ve bazen de aynı anda iki yada üç basamağı birden çıkmamız için aynı basamakta bir süre soluklanıp güç toplamamız gerekmez mi?
Bu yolda ya hızlı koşup yoruldum. ben artık yarışta yokum deyip sorumluluktan kurtulmak için ayrılıp gitmek ya da yavaş yavaş yorulmadan yaşamın sonuna kadar değişerk yürümek.Sanırım önemli olan bu
Değerli öğretmenim.
Çıkacağımız basamaklarda desteğinizi almak dileğiyle elinize sağlık. Ben de 1999 yılında Osmaniye'nin bir köyünde 1 yıl çalıştıktan sonra ayrılmıştım. O günleri hatırlattınız. Görüşmek dileğiyle... Saygılar.
Meslek hayatımdaki basamakları hızla tırmanmaya başladım ve en faydalı olabileceğim yere kadar çıkmak için yorulmadan çalışacağım.Ancak geride kalan basamaklara baktığımda sınıfımı çocuklarımı çok özlediğimi fark ediyorum.Hatta geri dönsemmi acaba dediğim oluyor.Ama düşününce orada 40 öğrenci ile en iyiye ulaşmaya çalışırken, idarecilikte birlikte çalıştığım 40 öğretmenimle 1600 öğrenciye ulaşma şansım var.Umarım benim gibi hedefi yüksek olan arkadaşlarımla en üst basamaklara kadar ulaşır ve zincirimizi kopmayacak kadar kuvvetlendiririz.Sevgi ve saygıyla kalın...Motivasyonumuzu eksik bırakmayın:)
Geriye bakmadan daha üst basamaklara çıkmak için kendimize yeni hedefler koymak sanırım bizm için çok önemli. bunu gerçekten yapabiliyormusunuz. Yoksa mış gibi mi yapıyorsunuz.
Ziya Hocam, Branş öğretmeni olduğum için sizler gibi bir köy okulunda göreve başlayamadım meslek hayatıma. Bu durumun elbetteki avantajları olmasına rağmen, birçok arkadaşımın paylaştıkları ve sizin bir bayram kutlamasına benzeterek açıkladığınız anıları duydukça imrendiğimi bilmenizi isterim. İnanıyorum ki her birimizin severek yaptığı öğretmenlik mesleğinde; saflıkları ve güler yüzleri ile karşımızda duran ve bizleri örnek alan sevgili çocuklarımız olduğu sürece birçok güzel anıyı yaşamamamız imkansız olurdu.
Merdivenin basanmaklarını tırmanıyor olmak,sürekli yenilenmek demektir.İnsan merdivendeki her adımı ile bir öncekini
geride bırakır.Her bir basamak yeni bir sayfa demektir.Bu sayfaları açarken,Ahmet Haşim'in söylediği gibi,ağır ağır çkmalı bu merdivenlerden,sindirerek emin adımlarla... Hedef belirlemek, değişimler yaşamak,yenilenmek,yeniden çerçevelenmek için...Sevgili öğretmenim köyün imamının dediği gibi bu sevdayı amacınızı unutmadan yaşadığınız gibi hep bir amaçla yaşattığınız için bizlere örnek olduğunuz için sonsuz teşekkürler...
sevgili dostum, eline yüreğine sağlık, merdiven meteforu için düşünüyorumda, galiba asansör icat oldu algılama değişti... yorumumda Engin Geçtan'ın son kitabı "zamane"den etilendiğimi itiraf etmeliyim. sedat
Büyücü hoşgeldin. Sanırım artık gizli saklı okuduklarını bizlerle paylaşırsın. Algıların herkese göre değiştiğini düşünüyorum. bazıları algı da seçicilik diyor. Bazıları ise bazı şeyleri kendine göre algılayıp yorumluyor ve hüküm veriyor nedense. Düşünceler serbesttir. Acaba algılamalar içinde öyle diyebilrmiyiz.
Değerli Yusuf Hocam, samimiyetle söylüyorum, anlatımın çok akıcı ve de etkileyici...
Basamak konusuna gelince; Bazı insanlar vardır, zaman geçmesine rağmen aynı basamakta durmaya devam ederler...
Bazı insanlar vardır, son sürat basamakların zirvesine ulaşmışlardır, ancak ilk basamaktaki haliyle son basamaktaki hali arasında bir değişiklik/olgunluk gerçekleştirememiştir. Yani sadece basamaklarda yükselmek amacıyla harcamıştır enerjisini...
Nadir insanlar da vardır ki, o merdivenin her basamağında kendine, hayatına ve çevresindekilere kattığı güzellikler vardır. Hatta ancak bir güzellik katacağına inanıyorsa, o basamağı çıkmak için çabalar.
Yusuf Hocam, sizin gibi basamakları dolu dolu çıkabilmek, ilk basamaktakiyle son basamaktaki arasında mükemmel farklılıklar, olgunluklar ve güzellikler ortaya çıkarabilmek en büyük arzularımdandır...
Paylaşımınız için teşekkürler, sevgiler, saygılar...
Güzel sözlerin için teşekkür ederim. Amacımız bu sayfalarda deneyimlerimizi herkesle paylaşmak, onlarında görüşlerini ve düşüncelerini alabilmekti. Sanırım yazdıkça yazmayı öğreniyorum. şöyle bakıyorum merhaba dediğim, gözleri ile bana selam verenlerden çok şey öğrenmişim ve öğrenmeye de devam edeceğim. Bana aynam olarak birşeyler, hiçlikleri öğreten herkese şahsın adında teşekkür ederim. her zaman dediğim gibi sizlerden çok şey öğrendim iyi ki varsınız. sanırım merdiven çıkmak dinlenmeden, tamam demeden, hadi canım demeden, kısacası kimselere kızmadan onlara teşekkür ederek bu merdivenleri çıkmak nereye mi hep birlikte göreceğiz görmek isteyenlerle beraber.
Bana da merdivenin en başını, öğrenci olduğum günleri, hatırlattınız. Bir köy okulunda öğrenciydim. Sizin gibi, köy çocuklarına sevgiyle yaklaşan ve bana öğretmen olma aşkını aşılayan bir öğretmenim vardı. Ben 4. sınıftayken evlenerek köyümüzden ayrılmıştı. Ondan yıllardır haber alamadım. O da bende iz bırakan bir öğretmen olduğunu ve benim hayat yolumu etkileyen insanlardan olduğunu bilmedi belki ama sevgi ve minnetle anıyorum kendisini .
canım hocam,film gibi vallahi
Ahmet güzel
17.8.2010
Öğretmenlikteki basamakları yeni yeni çıkmaya başlamıştım.
Yusuf Ziya Güldere
17.8.2010
Hocam yazınız beni çok uzaklara götürdü...benimde ilk çalıştığım yer bir köydü....ilk sene staj için merkeze yani İl'e gitmemiz gerekiyordu...sabahın daha ışıkları yeni olurken 2-3 aylık oğlumu eşime bırakıp köy dolmuşu ile köyden ayrılır akşam köy dolmuşu ile geri dönerdim....şehire ilk gittiğimde karşıdan karşıya geçememiştim...heyecandan, şaşkınlıktan, uzun zaman olmuştu....şehirde çeşmenin altında saatlerce elimi yıkamıştım...çünkü çeşmeden suyun akması çok güzeldi......dedim ya yazınız beni çok uzaklara götürdü.....teşekkürler...
Ayşen Öznacar
17.8.2010
Deneyimleri bazen tatlı hatıra olarak anlamlandırıyoruz.Oysa bize kattıklarını düşünecek olursak
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Değerli Öğretmenim, bir öğretmen olarak yaşam için her zaman mücadeleye devam edeceğiz, her şey çocukların daha mutlu olacağı güzel bir dünya için...
Değerli Öğretmenim, karanlık basamakları daha hızlı aşmamız için elimizde bir ışık demetinden bir parça olarak sizden en kısa zamanda kitap bekliyoruz...
Saygılarımla Öğretmenim....
ismet kaymak
17.8.2010
Sizlerin de denyimlerini paylaşmasını bekliyoruz.
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
...tam da yaz tatili, uyku havası, tatlı tatlı tembellik varken; tatil bitmesiiiin derken, benim uykumu açan, tembelliğimi atan,öğrencilerimi özlediğimi hissettiren oldukça güzel ve etkileyici bir anı-öyküydü bu...Şimdi örav'lı günleri, Yusuf Hoca'lı eğitimleri ve Yusuf Hoca'dan öğreneceklerimi heyecanla beklemeye başladım... İyi ki varsınız Hocam...Önümüzde çıkılacak çok basamak var ve bazen de aynı anda iki yada üç basamağı birden çıkmamız için aynı basamakta bir süre soluklanıp güç toplamamız gerekmez mi?
Melek Sarı Güven
17.8.2010
Aynı basamakta bir süre durup soluklanmak ta lazım Melek Hocam:) Yusuf Hocam her zaman ki gibi silkelemeyi başardı bizi:)
teşekkürler:)
Melek Okur
18.8.2010
Bu yolda ya hızlı koşup yoruldum. ben artık yarışta yokum deyip sorumluluktan kurtulmak için ayrılıp gitmek ya da yavaş yavaş yorulmadan yaşamın sonuna kadar değişerk yürümek.Sanırım önemli olan bu
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Değerli öğretmenim.
Çıkacağımız basamaklarda desteğinizi almak dileğiyle elinize sağlık. Ben de 1999 yılında Osmaniye'nin bir köyünde 1 yıl çalıştıktan sonra ayrılmıştım. O günleri hatırlattınız. Görüşmek dileğiyle... Saygılar.
Baki Bektaş
17.8.2010
Deneyimlerinizi anımsatabildiysem ne mutlu o zaman deneyimleriniz paylaşmanız dileği ile
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Meslek hayatımdaki basamakları hızla tırmanmaya başladım ve en faydalı olabileceğim yere kadar çıkmak için yorulmadan çalışacağım.Ancak geride kalan basamaklara baktığımda sınıfımı çocuklarımı çok özlediğimi fark ediyorum.Hatta geri dönsemmi acaba dediğim oluyor.Ama düşününce orada 40 öğrenci ile en iyiye ulaşmaya çalışırken, idarecilikte birlikte çalıştığım 40 öğretmenimle 1600 öğrenciye ulaşma şansım var.Umarım benim gibi hedefi yüksek olan arkadaşlarımla en üst basamaklara kadar ulaşır ve zincirimizi kopmayacak kadar kuvvetlendiririz.Sevgi ve saygıyla kalın...Motivasyonumuzu eksik bırakmayın:)
Nida Bektaşoğlu
17.8.2010
Geriye bakmadan daha üst basamaklara çıkmak için kendimize yeni hedefler koymak sanırım bizm için çok önemli. bunu gerçekten yapabiliyormusunuz. Yoksa mış gibi mi yapıyorsunuz.
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Ziya Hocam,
Branş öğretmeni olduğum için sizler gibi bir köy okulunda göreve başlayamadım meslek hayatıma. Bu durumun elbetteki avantajları olmasına rağmen, birçok arkadaşımın paylaştıkları ve sizin bir bayram kutlamasına benzeterek açıkladığınız anıları duydukça imrendiğimi bilmenizi isterim.
İnanıyorum ki her birimizin severek yaptığı öğretmenlik mesleğinde; saflıkları ve güler yüzleri ile karşımızda duran ve bizleri örnek alan sevgili çocuklarımız olduğu sürece birçok güzel anıyı yaşamamamız imkansız olurdu.
Evşen AYMEN PEKER
17.8.2010
Asl olan yaptığınız işi severek yapmak değil mi? Şayet severek yapmıyorsanız o zaman yaptığınız işin anlamı ne ola ki?
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Merdivenin basanmaklarını tırmanıyor olmak,sürekli yenilenmek demektir.İnsan merdivendeki her adımı ile bir öncekini
geride bırakır.Her bir basamak yeni bir sayfa demektir.Bu sayfaları açarken,Ahmet Haşim'in söylediği gibi,ağır ağır çkmalı bu merdivenlerden,sindirerek emin adımlarla... Hedef belirlemek, değişimler yaşamak,yenilenmek,yeniden çerçevelenmek için...Sevgili öğretmenim köyün imamının dediği gibi bu sevdayı amacınızı unutmadan yaşadığınız gibi hep bir amaçla yaşattığınız için bizlere örnek olduğunuz için sonsuz teşekkürler...
Özlem Bilge
18.8.2010
Sanırım bu yolda H.Cibran'ın dediği gibi "Ben var olanım demek değil. Önemli olan bu okyanusun bir damlası olabilmek."
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Sayın hocam ilk basamak çok sağlam atılmış ve hala bizim için basamaklar oluşturmaya devam ediyorsunuz. Teşekkürler
VEYSEL PARLAK
18.8.2010
Sanırım herkes kendi yaşam basamağını oluşturur. Basamakların bitmesi yaşamın bitmesi olarakta düşünebilirsiniz.
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
Öğretmenlik bilginin yanında yürek ister! Yüreğimize dokunup uyandırdınız. ellerinize sağlık sayın hocam.
Filiz Mete
18.8.2010
Sanırım; yaptığınız işi severek yapmak, amacınızı çok iyi belirlemek. hep birlikte daha güzel olacak.
Yusuf Ziya Güldere
18.8.2010
sevgili dostum, eline yüreğine sağlık, merdiven meteforu için düşünüyorumda, galiba asansör icat oldu algılama değişti... yorumumda Engin Geçtan'ın son kitabı "zamane"den etilendiğimi itiraf etmeliyim. sedat
sedat subaşı
19.8.2010
Büyücü hoşgeldin. Sanırım artık gizli saklı okuduklarını bizlerle paylaşırsın. Algıların herkese göre değiştiğini düşünüyorum. bazıları algı da seçicilik diyor. Bazıları ise bazı şeyleri kendine göre algılayıp yorumluyor ve hüküm veriyor nedense. Düşünceler serbesttir. Acaba algılamalar içinde öyle diyebilrmiyiz.
Yusuf Ziya Güldere
19.8.2010
Değerli Yusuf Hocam, samimiyetle söylüyorum, anlatımın çok akıcı ve de etkileyici...
Basamak konusuna gelince;
Bazı insanlar vardır, zaman geçmesine rağmen aynı basamakta durmaya devam ederler...
Bazı insanlar vardır, son sürat basamakların zirvesine ulaşmışlardır, ancak ilk basamaktaki haliyle son basamaktaki hali arasında bir değişiklik/olgunluk gerçekleştirememiştir. Yani sadece basamaklarda yükselmek amacıyla harcamıştır enerjisini...
Nadir insanlar da vardır ki, o merdivenin her basamağında kendine, hayatına ve çevresindekilere kattığı güzellikler vardır. Hatta ancak bir güzellik katacağına inanıyorsa, o basamağı çıkmak için çabalar.
Yusuf Hocam, sizin gibi basamakları dolu dolu çıkabilmek, ilk basamaktakiyle son basamaktaki arasında mükemmel farklılıklar, olgunluklar ve güzellikler ortaya çıkarabilmek en büyük arzularımdandır...
Paylaşımınız için teşekkürler, sevgiler, saygılar...
Perihan Yavuzcan
Perihan Yavuzcan
19.8.2010
Güzel sözlerin için teşekkür ederim. Amacımız bu sayfalarda deneyimlerimizi herkesle paylaşmak, onlarında görüşlerini ve düşüncelerini alabilmekti. Sanırım yazdıkça yazmayı öğreniyorum. şöyle bakıyorum merhaba dediğim, gözleri ile bana selam verenlerden çok şey öğrenmişim ve öğrenmeye de devam edeceğim. Bana aynam olarak birşeyler, hiçlikleri öğreten herkese şahsın adında teşekkür ederim. her zaman dediğim gibi sizlerden çok şey öğrendim iyi ki varsınız. sanırım merdiven çıkmak dinlenmeden, tamam demeden, hadi canım demeden, kısacası kimselere kızmadan onlara teşekkür ederek bu merdivenleri çıkmak nereye mi hep birlikte göreceğiz görmek isteyenlerle beraber.
Yusuf Ziya Güldere
19.8.2010
Sevgili Yusuf Ziya Hocam,
Yürekten söylenen söz, yüreklerde yankı buluyor. Dilinize, gönlünüze sağlık.
Bana da merdivenin en başını, öğrenci olduğum günleri, hatırlattınız. Bir köy okulunda öğrenciydim. Sizin gibi, köy çocuklarına sevgiyle yaklaşan ve bana öğretmen olma aşkını aşılayan bir öğretmenim vardı. Ben 4. sınıftayken evlenerek köyümüzden ayrılmıştı. Ondan yıllardır haber alamadım. O da bende iz bırakan bir öğretmen olduğunu ve benim hayat yolumu etkileyen insanlardan olduğunu bilmedi belki ama sevgi ve minnetle anıyorum kendisini .
Yürekli öğretmenlerimizin hepsine selamlar...
Yasemin Bozoğlu Erdinç
19.8.2010
Perihan Hocam mesajı almış sanırım. basamak basamak çıkmak, her basamağı, her basamağı yaşayarak çıkmak bir başka olur. sevgiyle
AHMET ÖZMEN
21.8.2010
önemli olan mesajın herkese ulaşabilmesi
Yusuf Ziya Güldere
22.8.2010
Bu bir döngü! Ayrılırken ilk geldiğin gün canlanır hafızanda. Şu an ayrıldığın insanlarla ilk karşılaşman gibi. Asıl olan da bu bence.
Hayatına ilk gelişinde özlemle kavuşur gibi karşıla. Ayrılırken ilk hatırlanan bu olacaktır. Ve her ayrılık yeni bir kavuma için atılan bir adımdır.
Zennur Aksu
30.8.2010
Her son bir başlangıç, her başlangıç bir son mudur? Yoksa bizlerin yarattığı bir dogmamıdır?
Yusuf Ziya Güldere
30.8.2010
bence dogmadır. Sen zaten anladın beni Yusuf hocam. :)))))
Zennur Aksu
1.9.2010
Belki yanlış anlamış olabilirim. Neden öyle anlamış veya algılamış olabilirim?
Yusuf Ziya Güldere
3.9.2010