ÖRAV AİLESİNİN FERDİ OLMAK...
3.Kısmi Zamanlı Eğitimi maceramız Gaziantep havaalanında başladı.Biletimi onaylatmak için yaklaştığımda ilk önce mülakatta tanıştığımız Uğur Özeren'i ardından Gaziantep'ten katılan Arzu Ökke ve Hikmet Aşkar arkadaşımızla yol arkadaşı olduk.İstanbul'da aktarmadan sonra ,Antalya oradan da Kemer'deki Otelimize ulaştık.Burada Hatay'dan Hüseyin Okur hocam ile oda arkadaşı olduk.Organizasyon sorunsuz…
Sabah toplantıda yurdumuzun 40 farklı ilinden katılan 120 kısmi zamanlı eğitimci adayının heyecanı görülmeye değerdi. Yusuf Ziya Hocamın deyimiyle “Gökkuşağının renkleriyle 120 KZE daha buluşmuştu.”
İlk derslerimizi de Esra ve Arzu hocalarımızdan iletişim ve dirençle baş etme konu başlıklarında aldık.5.grup olan sınıfımız 24 kişiden oluşuyordu.Derslerde eğitmenlerimizin öğretme ,biz eğitici adaylarının ise öğrenme heyecanı inanılmaz müthiş.Kısa zamanda yeni dostluklar başladı aramızda.
Heyecanımız her geçen saat artarak devam ederken ,gruptaki 24 arkadaşımız ile sürekli değişimlerle oluşturulan dersliğimizdeki 5 farklı gruplarda paylaşımlar ve etkinlikleri birlikte yapmaya başladık.çalışmalarımız 90 dk ders ,15 dk ara olmak üzere her gün 4 dersten oluşmuş olmasına rağmen bu yoğunluk bizleri yıldırmıyordu.Çünkü amacımız belliydi ;Bir KZE adayı olarak sahada yapacağımız eğitimlerde neler yapabileceğimizi kavrayıp ,sahada uygulamak isteğimiz had safhadaydı.
İkinci günden itibaren, proje gruplarında çalışmalara başlamıştık. Her grup 17 kişiden oluşuyor. Gündüz derslerdeki yoğun, tempolu ve bir o kadar da eğlenceli sürecin ardından proje gruplarında da yeni tanışmamıza rağmen yıllardır birlikte çalışıyormuş gibi tüm arkadaşlarımızın takım ruhunu hemen oluşturup işini en iyi şekilde yapma arzusu takdire şayandı.
Tam zamanlı eğitmenlerimizin her biri ayrı birer değerdi bizler için. Her biri görevini profesyonelce yapıyor, hedeflerine ulaşmak için çaba harcarken; bizlerin dağıldığını gördükleri anda hemen yeni bir çalışma grubu oluşturarak hem bizlerin daha iyi kaynaşmamıza hem de dersi amacına ulaştırmayı başarıyorlardı. Öğrettikleriniz ve bundan sonra öğretecekleriniz için teşekkürler.
3 Şubat akşamı gelip çattığında proje gruplarınca özveriyle hazırlanan gösterilerde hem öğrendiklerimizi sergileme hem de eğlenme fırsatı bulmuştuk.Emeklerinize sağlık arkadaşlarım.Bu arada eğitmenlerimiz üzerinden sunulan esprili sunumlara eğitmenlerimizin katkıları ve yaklaşımlarını da unutmamak gerekli.
Derken ayrılık zamanı gelmişti.
Ne şans ki bizler bir gün daha kalmak durumunda kaldık. Bir taraftan seviniyorduk 9 arkadaş ama diğer taraftan da eşimiz ve çocuklarımızı özlemiştik.
Karmaşık duygular içerisinde arkadaşlarımızı ÖRAV ailesinin bir parçası olarak yolcu ederken, mutluluk ve hüzün aynı anda yaşanıyordu.
Bir gece daha geçirdik otelimizde ama sanki otel bom boştu… O gece odalarımıza kapanmıştık. Sabah vedalaşıp ayrılırken yine bir hüzün kaplamıştı bizleri.
Teşekkürler ÖRAV Ailesi sizlerle birlikte olmak güzeldi hem de çok güzel.
Yurdun her tarafından arkadaşlarla ayrılığımızın ardından telefon ve elektronik postalarla haberleşmeye başladık bile .
Bir aile olmuşuz demek .
ÖRAV AİLESİ…