Diğer Yazarlarımız >>
Uzun zaman sonra tekrar bişeyler yazmak istememe rağmen bu arayı kapatabilecek sihirli kelimeleri bulamıyordum. Okuduğum bir hikayenin sonunda aşağıdaki kelimeler vardı ve o an tamam dedim işte bu... Bu uzun arayı ancak bu kelimeler kapatabilir! İnsanlar onlara ne söylediğinizi unutabilirl...
Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevd...asında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
Bitti artık hepsi...
Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgârım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.
Demiştim sana hatırlarsan:
"Önemli olan
'zamana bırakmak' değil,
'zamanla bırakmamak'tır..."
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır.
Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...
