Your browser (Internet Explorer 6) is out of date. It has known security flaws and may not display all features of this and other websites. Learn how to update your browser.
X
iyiki varsın öğretmenim

iyiki varsın öğretmenim

Yeni tanıştığım bir arkadaşımın yazdığı (Yaşam Boyu Öğrenme, Ertuğrul MUTLUGÜN İzmir 2008) kitaptan, kendi öğretmenini anlattığı hikayesini sizin de seveceğinizi düşündüm

İyiki Varsın Öğretmenim

      İlkokul birinci sınıftaydım. Çok sevdiğim bir öğretmenim vardı. İlk tanışma anımızı hatırlamıyorum ama bir yıl içerisinde öyle şeyler yaptı ki şimdi onu sevgi ve minnetle anıyorum. En iyi hatırladığım şudur: Yağmurlu ve soğuk havalarda hemen, hemen hepimiz okula yürüyerek geldiğimiz için sırılsıklam olurduk. Üzerine soğuk hava da eklenince hastalanmak kaçınılmaz bir hale gelirdi. İşte o zamanlarda öğretmenimiz bütün sıraları sınıf sobasının etrafında bir çember oluşturacak şekilde bir araya getirir, hepimiz oraya oturtur, daha sonra da sınıf dolabını açıp tüm hikaye kitaplarını kucağına alarak aramıza katılırdı.  Hatırlıyorum da en sevdiğimiz soru “hangi kitabı okuyalım çocuklar?” sorusuydu. Hepimiz büyük bir heyecanla kitap isteklerimizi belirtir, daha sonrada öğretmenimizin kararını açıklamasını beklerdik. Seçilen kitabı öyle tatlı bir dille okurdu ki zil çalana kadar hepimiz soluksuz dinlerdik. Zil çaldığında dışarı çıkmamak için öğretmenimize yalvarırdık adeta. Birkaç ders üst üste okuduğu zamanlarda çoğumuz sobanın başında uyur kalırdık. Bu zamanları o kadar çok severdik ki yağmurun yağmasını dört gözle beklerdik.

       O zaman çocuk olduğumuz için öğretmenimizin bu davranışını diğer meslektaşları nasıl karşılardı bilemiyorum. Belki de bazıları bunu yanlış bulmuş olabilir. Ama biz kesinlikle çok doğru buluyorduk. Hatta ben eğitim-öğretim hayatımın başka hiçbir döneminde bu kadar isteyerek okula gittiğimi hatırlamam. Şimdi üzerinden yıllar geçti ve ben artık bir öğretmenim. Yani o çok sevdiğim öğretmenimin meslektaşıyım. Onun kadar iz bırakabilir miyim insanlarda bilemiyorum ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

       Kısacası şunu söylemek istiyorum: ben o öğretmenimin sayesinde hayatımın sonuna kadar minnet duyacağım bir alışkanlık olan okuma alışkanlığını kazandım. Bu alışkanlık ilkokul öğrencisine verilebilecek en önemli hazinedir. Ben bu sayede şu an bulunduğum noktaya gelebildim. İyi ki varsın öğretmenim.

      “Hatta ben eğitim-öğretim hayatımın başka hiçbir döneminde bu kadar isteyerek okula gittiğimi hatırlamam.” Diyor arkadaşım. Peki,  biz öğrencilerimizin okula gitmeye istekli olması, öğrenmeyi keyifli hissetmesi için neler yapabiliriz? Yıllar sonra onların yazacağı hikayede bir rolümüz olabilecek mi? hikayede hangi davranışlarımızla yer alabileceğiz?

ben elimden geleni yapıyorum ya!

ben elimden geleni yapıyorum ya!

Hikaye bu ya timsahla fil birbirlerine aşık olup dillere destan bir şekilde
evlenmişler.İki sevgili evlendikten sonra, birbirlerine kendileri için en değerli olanı verme yarışına girerler. Timsah gölden en güzel balıkları çıkarıp sevgilisi file ikram eder. Fil de pek sevdiği yeşil yapraklarının en tazelerinden çırpıp sevgilisinin önüne atar. Fakat sonuç hüsrandır.Otçul olan fil için balıklar, etçil timsah için de tazecik yapraklar hiç de değerli değildir. Çift, sonunda anlar ki, herkesin kendisi için en değerli olanı vermesi iyi niyetli ancak teknik olarak yanlış bir davranıştır; hem iyi niyetli hem de teknik olarak doğru davranış eşi için en değerli olanı vermektir. Sonuç olarak, fil timsaha hortumuyla tuttuğu ve zaten yemeyeceği balıkları, timsah da gölün dibinden kopardığı ve zaten sevmediği tazecik yosunları vermeye başlar.
Mutlu olurlar; çünkü birbirlerini anlamaya vakit ayırmışlardır.
İkisi de Ben elimden geleni yapıyorum ya! savunmasına girmemiştir.

 Biz elimizden gelenin en iyisini yapmak için ne yapıyoruz? kendimizi ve diğer insanları gerçekten anlıyor muyuz? yoksa mış gibi mi davranıyoruz.

yusuf ziya güldere ve özlem paker hafta sonu kemalpaşa 8 eylül ilköğretim okulunda yaşadığımız deneyim ve öğrendiklerim için teşekkürler.  8 eylül ilköğretim okulunun değerli eğitimcilerine deneyimlerini paylaşarak öğrenme sürecine verdikleri katkılar için teşekkürler.