BİRLİKTE ÖĞRENİYORUZ

Dün 1 Mayıs'tı. Yani resmi adıyla Emek ve Dayanışma Bayramı. 33 yıl aradan sonra batı illerindeki emekçiler Taksim meydanındaydı. Tabi ben de oradaydım. Sizlerle bu coşkuyu paylaşmak istiyorum.

Sabah 7.00'de İstanbul Şişli Halaskargazi Caddesindeydik. O sabahın erken saatinde insanların coşkusunu görmek muhteşemdi. Bir yanda davul eşliğinde halay çekenler, bir yanda bayrak ve flamalarını, pankartlarını hazırlayan insanlar... Yüzlerinde üretmenin mutluluğuyla dünyanın en ciddi işini yapıyormuşçasına bir gurur.. Herkes birşeyler yapmaya uğraşıyor. 

Saat 10. Yürüyüş başladı. Bölünmüş yolu bir tarafında memur sendikaları, diğer tarafında işçiler. Büyük bir disiplin içersinde, bayram coşkusuyla yürüyorlar. Birlik olmanın, dayanışmanın verdiği mutlulukla. 

Ortalık o kadar renkli ki, işçiler, memurlar, mimarlar, mühendisler, sanatçılar, siyasetçiler, öğrenciler, 68'liler, 78'liler, Halkevleri, TKP'liler, Memursen'liler, Hak-İş'liler, ... Her renkten, her görüşten binlerce, on binlerce insan...

Saat 12. Taksim alanına girdik. Muhteşem bir kalabalık ve renk cümbüşü. Hafif esen rüzgarda bayrak ve flamaların tatlı dalgalanışı. Yüzlerde coşku ve mutluluk. 

O zaman kendi kendime şunu düşündüm: Üretmek güzel şey. Ürettiğinin farkında olmak daha da güzel.

Marşlar, şiirler, konuşmalar... Güneşli, güzel bir günde meydanı dolduran insanlar. Bayrama yakışır bir hava...

Saat 15. Meydan yavaş yavaş boşalıyor. 

İnsanın  içinden "yaşamak güzel şey be kardeşim" diye haykırası geliyor.

Tüm emekçi ve emekten yana olanların bayramını kutluyorum.

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...