BABASIZ İLK BAYRAM
Apartmanımıza yeni taşınan komşumuza hoş geldine gitmiştim. Biri kız, diğeri erkek iki çocuklu tek maaşlı bir aile.0ğlu 2.sınıfa , kızı anasınıfına başlayacak. Bir hafta sonra duydum ki eşi ölmüş. İşyerinde gelen sessiz bir ölüm. Ve Antep’e defnediliş. Başsağlığına gittiğimde komşuma moral verici konuşmalarım, onu sakinleştirmelerim… Eve gelince dinmeyen gözyaşım. Kadın, kendine eş bulabilir de çocuklar baba bulabilirler mi bir daha?
Çerkezköy’e yeni gelmeleri ve yalnızlıkları,kimsesizlikleri .Arife gecesi uğradığımda oğlu ağlıyordu.Babam neden öldü, neden eve gelmiyor?
Biraz boyama yaptık. Rahatlamaları için çocukları bizim eve çıkardım. Oğlum ilgilendi.Kedimiz Şila ile oynadılar,güldüler,eğlendiler.
-Abi, yarın bayram. Bayram olmasa. Babam olmadan bayram olmaz ki?
Koridorda top oynadık…
-Teyze, babamı bir daha göremeyeceğim değil mi? Çok özledim.
Altı ve sekiz yaşlarındaki çocuklara ölümü anlatmak… Çaresizlik…
Kurban Bayramına buruk giriyoruz babasını kaybetmiş iki çocukla…
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...