BABASIZ İLK BAYRAM
Apartmanımıza yeni taşınan komşumuza hoş geldine gitmiştim. Biri kız, diğeri erkek iki çocuklu tek maaşlı bir aile.0ğlu 2.sınıfa , kızı anasınıfına başlayacak. Bir hafta sonra duydum ki eşi ölmüş. İşyerinde gelen sessiz bir ölüm. Ve Antep’e defnediliş. Başsağlığına gittiğimde komşuma moral verici konuşmalarım, onu sakinleştirmelerim… Eve gelince dinmeyen gözyaşım. Kadın, kendine eş bulabilir de çocuklar baba bulabilirler mi bir daha?
Çerkezköy’e yeni gelmeleri ve yalnızlıkları,kimsesizlikleri .Arife gecesi uğradığımda oğlu ağlıyordu.Babam neden öldü, neden eve gelmiyor?
Biraz boyama yaptık. Rahatlamaları için çocukları bizim eve çıkardım. Oğlum ilgilendi.Kedimiz Şila ile oynadılar,güldüler,eğlendiler.
-Abi, yarın bayram. Bayram olmasa. Babam olmadan bayram olmaz ki?
Koridorda top oynadık…
-Teyze, babamı bir daha göremeyeceğim değil mi? Çok özledim.
Altı ve sekiz yaşlarındaki çocuklara ölümü anlatmak… Çaresizlik…
Kurban Bayramına buruk giriyoruz babasını kaybetmiş iki çocukla…
Görüntülenme Sayısı:Google.Apis.Requests.RequestError User does not have sufficient permissions for this profile. [403] Errors [ Message[User does not have sufficient permissions for this profile.] Location[ - ] Reason[insufficientPermissions] Domain[global] ]
Her şey kolay olsun.
Yusuf Ziya Güldere
24.9.2015
İyi dileğiniz için teşekkür ederim.Her şey kolay olsun.
Esin Özbay
29.9.2015
insanın yutkunup da birşeyler söyleyemediği zamanlardan biri esin hocam
Özcan Doğan
27.9.2015
Kısa, ama uzun duygular anlatan bir yaşam öyküsü... Kelimelerin kifayetsiz kaldığı, insanın sadece yutkunarak okuduğu yaşamdan bir kesit. Eline sağlık Esin Hocam
Hürseyit Öztürk
27.9.2015