SEYRÜSEFER

Bence bir ÖRAV tadından bahsedebiliriz. Hani çocukluğumuzda tadı damağımıza yerleşen ve hep yakalamaya çalıştığımız bazı lezzetler vardır. Hani annemizin yaptığı yemekler gibi... Başka bir yerde bulamayız onu.  Benim için ÖRAVla buluşmalar işte öylesi lezzetlerle buluştuğum bir şölen havasında...

Bazıları gidiyor başkaları geliyor, eskiler var ama yeniler de var. Fakat o lezzet, o aroma hiç değişmiyor. O harmanın içerinde sımsıcak sevgi, taptaze enerji, buram buram saygı, mis gibi samimiyet var. Ve bunlara ilaveten titiz bir işçilik, özen var.

ÖRAVla her buluşmamda kendimi çok özel bir misafir gbi hissediyorum. İnanın bu kaldığımız otelle falan ilgili değil. Bu his telefonda Göksel Hanım'ın sesinden, bu Yusuf Ziya Hocanın enerjisinden, bu Meziyet Hocanın gülümsemesinden... kısaca ÖRAV tadından kaynaklanıyor. 

Dediğim gibi bir şeyler zamanla değişebilir, bazı şeyler unutulabilir ama ÖRAVın Türkiye'nin bu lezzet haritasına, eğitim tarihimize katmış olduğu tad hiç bir zaman unutulmayacak.

En azından benim için öyle...

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...