-
-
Diğer Yazarlarımız >>
-
Diğer Günceler
- Basamak Değeri
- Haydi Karşılaştırma Yapalım
- ÖRAV'la Yolculuk..
- Özgüven Mi Saygısızlık Mı?
- YAZMA EYLEMİ
- "Anne Ben Temiz Değil Miyim?"
- İlham Perilerim ve Mutluluk:)
- Bir söz eklemeye gerek yok sanki?
- Ölmek , Ölüm , Ölü..
- Küçülen Büyükler..
Özür Dilemek..
Memur çocuğu olduğum için sanırım ilkokulda toplam yedi tane öğretmen değiştirmiştim.Bu yüzden sınıf,ortam değiştirmekten nefret eden bir öğrenciydim.Yeni sınıf , yeni öğretmen , yeni kurallar , güvensizlik , ürkeklik ve daha nice beni rahatsız eden duygu..Bu nedenledir ki sınıfıma yeni gelen öğrencileri anlamaya , yabancılık çekmelerini önlemeye çalışıyorum,ne kadar başarılı olursam artık.İkinci dönemin başıydı , sınıfımıza yine yeni bir arkadaş katıldı.(Bu sene sanırım sınıfından kopan benim sınıfta aldı soluğu:)) Her yeni gelen öğrenciyle birlikte kurallar yeniden belirlenmeye çalışıldı ama ikinci dönem sanırım dönem başında yapmam gereken şeyi yapmamıştım. Çıtı pıtı , kara bir kızım daha olmuştu.Sınıfın çoğunluğu erkek olduğu için yeni bir öğrencinin gelmesine sevindiğim tek nokta sanırım kız olmasıydı.Ayrımcılık yapmak için söylemiyorum bunu.Şunu kabul etmeliyiz ki erkek çocuğu tek başına da olsa çoğunluk halinde de olsa da öğretmenleri fazlasıyla yoruyor.Belki yetiştirme tarzımızla ilgili.Çünkü küçüklüğünden beri sokakta oynamaya , isteklerini özgürce ifade etmeye ; erkek olmaya itilen cinsler. Kızlar nasıldır? Bebekleriyle oynayan , yemek takımlarıyla oynayan(anne rolu küçüklüğünden aşılanıyor işte ) , uyumlu olmak zorunda olan , sorunları çözmek zorunda olan , hanım hanımcık olması gereken cinsler. (Belki buna tepkimdendir hanım hanımcık olmayı başaramıyorum.Yapmacık davranıyormuşum gb geliyor , sert davranıyorum etrafımdaki insanlara. Ve bundandır ki dün bir öğrencim bana;"Öğretmenim siz tam bir tatlı cadısınız.Altını çiziyorum cadısınız."dedi. Bugün bu satırları yazmama da neden oldu.) Yeni gelen kızımız da, biraz hanım biraz cadı ,sınıfla kaynaşma sürecinde biraz sıkıntı yaşadı.Sınıfımda olan doğal liderlerle pek uyum sağlayamadı aslında. Erkekler de sorun çıkarıyor ama sorunlarını dinledikten sonra , ilk sorun çıkartana diletmek koşuluyla, iki tarafa da özür dilettiriyorum. Bu noktada bunu kızlarda başaramadığımı gördüm.Yeni gelen cimcime sorun çıkardığı halde özür dilemekten oldukça rahatsız oldu. "Niye hep ben ilk özür diliyorum?"diye isyanını da rahatlıkla yaptı. Nedeni üstünde de bolca kafa yordum.Yine kaynağı yetiştirme tarzında buldum.Toplum olarak yanlış yaptığımızda özür dilemek sanki kişiliğimizden , değerimizden bir şey götürüyormuş gb hissediyoruz .Ve bunun temeli çocukluğumuzda atılıyor galiba.Halbuki anne-babalar , büyükler bu özür dileme davranışıyla ilgili olumlu tutumu geliştirtse , belki birçok sorun da çözülecek.Karşımızdaki üzüldüğünde , üzdüğümüzde gönlünü almak için özrümüzü sunsak ne olacak?Bunu küçük cimcimeme de anlatmaya çalıştım.Başta anlar gb oldu:) birkaç kez daha özür dilerken zorlandı ama sanırım artık rahatlıkla özür dileyebiliyor.İç dünyasında neler oluyor artık bilmiyorum ama benimsemediyse bile bu davranışı benimsetmek için yolumdan dönmeyeceğim...
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...
Beste öğretmenim; toplumsal cinsiyet rollerine dayalı kalıpların yaşamımızı zorlayan etkilerine değindiğiniz yazınızla ilgili düşünürken, "küçük cimcimeniz"in aslında özür dilemenin mantığını bildiği için direnmiş olabileceğini düşündüm. öyle ya özür dilerseniz, o davranışın uygun olmadığını kabul etmiş ve bir daha yapmayacağınızın sözünü vermiş olursunuz. Ya o davranışın uygun olduğunu düşünüyorsanız! Öğrencilerinizde değer yaratmaya yönelik yeni çalışma öykülerinizde buluşmak dileği ile elinize sağlık.
Sedat Subaşı
6.5.2013
evet sanırım "bir suç işleme"sonucu hep özür diliyoruz , karşımızdakini "kırmak" veya "üzme" kısmını atlıyoruz belki de...
ben teşekkür ederim öğretmenim..: ))
Beste Güven
6.5.2013
Beste Öğretmenim -konuyla doğrudan ilgisi olmayabilir- bir gün ders esnasında akıllı tahtada ders bir problem oldu ve ben öğrencileri beklettiğim için onlardan özür diledim ve hepsi çok şaşırdı.. Sınıfın neredeyse yüzde ellisi "Aa öğretmen özür diledi." diyerek şaşırdılar. Ben bu duruma bir yandan üzüldüm, bir yandan da sevindim. Üzülme sebebim çocuklar bu konuda daha önce öğretmenlerini hiç model almamıştı.. Sevinme sebebimse hala öğrenciler sınıf öğretmenini "mükemmel, hata yapmayan, kusursuz" olarak algılamasıydı. Bu yaşadığım olay sanırım eğitim felsefesiyle alakalı, yani konuya bakış açınızla..
Fatma Özırmaklı
9.7.2013
:) öncelikle hoş geldin Fatma örtmenim :) gözümün önünde canlanıverdi sahne,onların gözleri ve senin yüz ifaden;ne güzel anılar oluyor bize..kesinlikle örtmenim zaten arada kalıyoruz bizde yetiştiğimiz felsefe ve uygulamaya çalıştığımız felsefe arasında..
Beste Güven
9.7.2013