BUGÜN ÇOK ÜZGÜNÜM
12 Kasım 2012,derse başladıktan bir süre sonra kapı çaldı. Anne ve yanında bir çocuk:
-3-E burası mı hocam?
-Evet,3-E burası.
-Bu mahalleye taşındık.3-E sınıfına verdler.
-Hayırlı olsun .
Anne konuşmak istedi ,teneffüste konuşabileceğimi söyledim.Sınıfa tanıttım Efekan'ı.Derse devam ettim.Tenefüste anne sınıfa geldi.Öğrenme güçlüğü çeken öğrencimi göstererek:
-Bu çocuk sizin sınıfınızda mı?
-Benim sınıfımda.
-Zarar verir mi benim oğluma?
-Şimdiye kadar kimseye zarar vermedi.Senin oğluna da zarar vermez.
-Benim oğlum çok hassas,kırılgan acaba üzer mi oğlumu?
Son teneffüs anne tekrar geldi.Hocam kaydını buraya aldırmıştık ama eski okulumuza gitmeye karar verdik,idare de kabul etti.
-Siz bilirsiniz.
Çektiğim fotokopiyi de alarak eski okuluna gitmek üzere yola çıktılar.
Keyfim kaçtı.Bugün yüzüm gülmedi okulda.İnsanlar neden farklılıkları kabul
etmek istemiyor.Ses tonu ,görüntüsü ,yürüyüşü farklı da olsa,okumayı bilmese
de,beni çok yorsa da,farklı gülse de ben seviyorum Alişanımı.İyi ki benim öğrencimsin Alişan.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...