RUHLARI SEVGİNLE AYDINLAT...

Akış ve ritmin sürekliliği konusunda anlatılan dört öğrenme basamağını derslerde hakkıyla uygulamak gerçekten hem öğrenciyi, hem de öğretmeni motive ettiği gibi, derslerin eğlenceli geçmesine de sebep olmaktadır...

Bizzat kendi deneyimimi sizlerle paylaşmak isterim;

Coğrafya dersinden hiç hoşlanmam.Öyle ki, "Bölgemizi Tanıyalım" ünitesine geçmeden önce oflayıp pufladığımı inkar edemem.Ancak elim mahkum bu üniteyi hakkıyla da vermem gerekirdi.Dağları, nehirleri, platoları, barajları ezberlemek bana hiçbir yarar sağlamadığı gibi öğrencilerime de faydası olmayacağı malumdu...

Ancak iyi bildiğim bu dört öğrenme basamağı sayesinde, bilgilerimitekrar tazelememe yardımcı olduğu gibi, öğrencilerimin de ezbersiz bu üniteyi başarılı geçtiğini belirtmeliyim...

Şöyle ki;

Konu:Irmaklar

1-MERAK UYANDIRMA:

Sınıfa mavi renkli yün iplerle geldim.Daha önce evde  belirli uzunluklarda kestiğim bu yün ipleri öğrencilere dağıttım.Bu yün iplerin dersimizle ilgili ne anlama gelebileceğini sordum...(Doğru cevaplar gelmedi)

2-İLGİYE ODAKLANMA:

Her öğrenciye sadece nehirleri gösteren Türkiye haritasının fotokopi kağıtlarını dağıttım ve ellerindeki yün iplerle ellerindeki Türkiye haritası fotokopisi ile bir bağlantı kurmalarını istedim...Ve sonunda yün iplerin nehirleri simgelediğini söylediler..

3-ÖĞRENME DENEYİMİ

a-1.GÜN:Hangi bölgede hangi nehirlerin olduğu ve hangi denizlere döküldüğü sınıfta incelendi..Atlaslara baktırılarak bulmaları istendi.

b-2.GÜN:Grup çalışması yaptırdım.30 dak.süre vererek her grubun nehirlerle ilgili istedikleri şekilde bir bulmaca hazırlamalarını istedim.

4-DENEYİMİN PAYLAŞILMASI

İkinci günün sonunda, son 10 dakika içinde (sınıfımda 4 grup oluşturdum) hazırlanan bulmacaları panoya asarak, grup sözcülerin yaptıkları çalışma ile ilgili 2-3 cümleyle bilgi vermelerini istedim.

Haa!!!Bu arada onlar bulmaca hazırlarken ben bir ara sınıftan dışarıya çıktım..Geldiğimde "Aaaa!!! Öğretmenim siz ne zaman dışarıya çıktınız ki??" diye sordular..

Ve işte bugün bir zevkli eğitim daha sona erdi...

Genç öğretmenlerimizle birlikte olduktan sonra Sinan ve ben ilk öğretmenlik yıllarımızı sık sık andık...Vayyyyyyy!!!Zaman ne çabuk geçmiş böyle..Ancak eğitim sonunda aldığımız sözlü dönütler sonucunda genç öğretmenlerimizin de "Konuları tekrar bize hatırlattınız.." cümleleri aslında eğitimde kıdemin önemli olmadığını, her daim yenilenmek için fırsat kollamamız gerektiğini birkez daha fark ettik...

2,5 gün boyunca inanılmaz güldük;keyiflendik hep beraber...Ama asıl önemli olan, "Öğren Lider Öğretmen" sayısına 22 kişinin daha eklenmiş olmasıdır.

Manisa da oturmama rağmen , Manisa dan 3,5 saat uzaklıkta olan Demirci ilçesinde ilk kez bu kadar uzun kaldım...Farklı bir yer..Akla gelen eğitimdir..Ve de gerçekten sayısını bilmediğim bir sürü okulla karşılaştık..Bir ilçenin eğitim adına bu kadar gelişmiş olması çok güzel...Öğretmenler istekli ve de inanılmaz katılımcı , hevesli...Her şey tereyağdan kıl çeker gibi rayında gidiyor. Yarın eğitimin son günü, Aliye, Sedat, Bahri ve ben yorulduğumuzdan bahsetmedik bile ..Olumlu düşüncelerle ayrıldık hep okuldan..Eğitim verdiğimiz gruplarda bir kere bile olumsuz bir bakış hissetmedik...MUTLUYUZ !!!! Ve de mutlu ediyoruz...

Örav , iyi ki varsın!!!

    Michigan Üniversitesi'nin yaptığı araştırmaya göre, yerküre için ilk on tehlike sıralamasında LİDER EKSİKLİĞİ üçüncü sırada yer alıyormuş.

İlk sırada, insanlığı yok edebilecek bir nükleer savaş veya nükleer kaza yeralırken, ikinci sırada , dünya çapında insanlığı kırabilecek bir meçhul hastalık salgını yer alıyormuş.

    Warren Bennis ise liderliğin insanoğlu için neden bu kadar önemli olduğunu şu sözlerle açıklamıştır:

"Gerçek liderlerin olmadığı 60 milyonluk toplum, 60 milyon insanın trafik kuralları olmadan kendi başına araba kullanmasına benzer."

    Dolayısıyla geleceğin liderlerini yetiştirmek anaokulu öğretmenlerinden tutun da, üniversitelerdeki profesörlere kadar bir misyon haline gelmeli..ANCAK...sınıfta lider olabilmek için önce kendimizden başlamalıyız..