O ruhu yaşatmak...Bütün olay budur.
Merhabalar,
Almanya'dan kesin dönüş yapmadan (1984) önce, nereden bilebilirdim ki ,uzun yıllar sonra öğretmen olacağımı; Aksu Köy Enstitüsü kurucularından, cumhuriyet öğretmenlerinden dedem ALİ BARUT'un eğitim misyonunu devam ettireceğimi;köy okullarında duvarları badana edeceğimi, sobanın nasıl yakıldığını çocuklardan öğreneceğimi,sağdan soldan hayırseverler arayarak okulumu, sınıfımı elden geçirmek için araç-gereç dileneceğimi, sadece okul bazında değil, köy ve mahalle halkına da farklı konularda eğitim vereceğimi;öğrencilerimin hal hareketlerimi, konuşmalarımı,makyajımdan tutun da giyinişime kadar...her şeyimi örnek alacaklarını... nereden bilebilirdim ki?
Ben öğretmenim.Hamuru yoğuruyorum.Hamura şekil vermekten inanılmaz zevk alıyorum.Eğitime, bilgiye aç olan çocuklarımı şekillendirmek için var gücümle çalışıyorum.Bu işi kendime hoby edindim.İyi ki öğretmen olmuşum.Yoksa hiç bir iş beni bu kadar mutlu edemezdi.
İçimizde o ruhu, o sevgiyi, o paylaşımı yaşatmak biz öğretmenler için her şeyden çok daha önemli.Bu ruh kaybolmaz kolay kolay.Çünkü biz çocuklarımız için, geleceğimiz için, vatanımız için varız.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...