RUHLARI SEVGİNLE AYDINLAT...

Yazmazsam çatlarım.Sizlerle paylaşmam gerektiğini düşündüm.

2.sınıfta aldığım ve şu anda 4.sınıfları okuttuğum sınıfımda kızlar asimile olmuş durumda.19 erkek 8 kızla yaşadığım dünyamda harala gürele geçinip gidiyoruz işte.Kolay değil, bir erkek ordusuyla baş etmek.Biriyle hariç;HAKKI.

3 yıldır gözümün içine bakarak ders dinleyen, yanına yaklaştığımda,minicik ellerine dokunduğumda yüzünün kızardığını gördüğüm gibi, birden heyecanlanan Hakkı'nın bir özelliği ise saçımı çaktırmadan koklamasıdır.Dahası mı? Bana incik boncuk alıyor Hakkı.Hem de öyle uyduruk da değil.Keşke takıya meraklı bir öğretmen olsaydım.Gönlü olsun diye çıkış saatine kadar taktığım küpelerini,kolyelerini eve geldiğimde çıkarıyorum.Öylece bir köşede duruyorlar.Çok dikkatini çekmiş olmalı ki,bugün bana şu soruyu sordu:"Öğretmenim size aldığım halka küpelerini niye hiç takmıyorsunuz?Hep kulağınızda küçük küpeler var.Şöyle kocaman kocaman çok yakışmıştı size."Şok oldum.Hiçbir cevap veremedim. Boğazımda kelimeler düğümlendi.Küpeleri takmam onun için bu kadar önemliydi demek.Demek ki Hakkı'nın merkezindeydim ben.Oysa ki ben nefret ediyorum, gösterişli küpelerden.

Pazartesi günü, sevmesem de Hakkı'm için takacağım o kocaman kocaman küpeleri.Salı günü de, çarşamba günü de...Yeter ki,ben onun gözünden düşmeyeyim.Yeter ki,ona değer verdiğimi hiç unutmasın.Yeter ki ben, onun merkezinde hep olayım.Yeter ki, ben o halka küpeleriyle, doğru yönde ilerlemesini sağlayayım.

Başka söze ne hacet...

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...