Your browser (Internet Explorer 6) is out of date. It has known security flaws and may not display all features of this and other websites. Learn how to update your browser.
X
SEVGİYİ ÖĞRETMEK 2 Beğendim Spam Favorilerime Ekle Değerlendir

SEVGİYİ ÖĞRETMEK

                        

                                               SEVGİYİ ÖĞRETMEK

            Dört yıl önce yeniden doğduğunu hisseden bir yürekle konuşuyorum sizinle bugün. Öğretmenliğimin 18. Yılında tazelediği yüreğimden bilediği umutlarımdan, çoğalttığı sevdalarımdan bahsediyorum. Aniden geçmiş günler, öğretmen olmak istediğim çocukluk günlerim canlandı gözümde. Daha çocukken nasıl bir öğretmen olmak istediğim aklıma geldi. İlerde öyle bir öğretmen olmalıydım ki öğrencilerim gözlerini benden kaçırmasınlar, bana nefretle bakmasınlar; onlarla iç içe olmalıydım, sevmeliydim onları. Öyle bir öğretmen olmalıydım ki şartlar ne olursa olsun çalışmalı, aydınlatmalıydım güzel yurdumu.

            Öğretmek büyük bir özveri isterdi. Tıpkı bir duvarı düzgün örmek isteyen inşaat ustasının çabası gibi sağlam bir zemine atılan bir temele, sağlam binalar inşa edilebilirdi.  Bende bu zeminde emeği geçen bir usta, bir öğretmen olmak istiyordum. Ülkemin içinde bulunduğu zor şartlarda yanlışların üstüne giderek, doğruyu bulan öğrenciler yetiştirmekti hedefim. 

            Öğretmenliğin 18. Yılını dolduruyorum. Yorucu bir eğitim yılının daha sonuna gelmek üzereydik. O gün dünyanın benim olduğuna karar vermiştim. Hiçbir yerde benden daha mutlu kimse olamazdı. Bu öyle bir duyguydu ki anlatmaya kelimeler yetmezdi.şaşırmıştım, içimde coştukça coşan, coştukça çoğalan bu duyguyu susturamamıştım bir türlü. Öğretmenlik sevgisi bu olmalıydı. O an gözlerim dolmuştu, gözlerimi zorlayan göz yaşlarım dökülmüştü ellerime. Onun her okuduğumda yüreğimi yeniden titreten cümleleri şunlardı.

            SEVGİYLE…

            AYRILIK VAKTİ! Ben artık gidiyorum öğretmenim. Sizinle beraber son dersimiz bu. Şunu bilmenizi isterim ki öğretmenim, sizin derslerinizde ÖĞRENDİM “ ÖĞRETMENLİK” mesleğinin değerini. Siz her zaman bizi anladınız. Her şeyden önemlisi değer vermeyi öğrettiniz. İnsanlara değerli olduklarını hissettirmeyi. Üstünde                         “siz önemlisiniz” yazan  kurdeleler takmayı sevdiklerimize. Hemen ardından geç olmadan “Seni Seviyorum” demeyi ki sizde hep söylemişsinizdir bizlere “Sizi Seviyorum” diye öğretmenim. Gönlümüzdeki sevgi çiçeklerini açtırıp ruhumuzda özgürlük rüzgarları estirdiniz.

            Karşılıksız sevgide ömür tükettiğin biz çocuklarına iyilikten, güzellikten yana şarkılar söylettin. Sevgi tomurcukları açtı içimizde bir gülüşünle. Öğretmenim.

            Bir ömür tüketip öğrenme ateşini sen yaktın yüreğimize. Sevginle büyüttüğün bizlerin verebileceği en büyük hediye yüreğimizdeki sevgidir öğretmenim.

            Siz toplumun gereceğinin parlayan yıldızısınız. Sizin yıldızınız sönmedikçe bizler parlayacağız öğretmenim. Siz bilgisiniz, sevgisiniz, sıcacık bir kalpsiniz göğsümde yüreğimde sakladığı.

            Gözyaşlarım içime aktığı zaman sevgisini sürdürecek, adını hiç unutmayacak. Sevgin her zaman yüreğimin konuğu olsun. Yüreğine çok iyi bak öğretmenim. Çünkü ona her zaman ihtiyacımız olacak.

            HOŞÇA KAL ÖĞRETMENİM.

            Dört yıl önce tazelediği yüreğimden bilediği umutlarımdan, çoğalttığı sevdalarımdan bahsediyorum.

Sevgilerle…

            Şimdi sen de öğretmen olacaksın. Cıvıl cıvıl gözlerle umut işiği olacaksın. Belki zaman zaman mürekkebin göz yaşınla dolacak; ama hep doğruları yazacak kalemin. Önce sevmeyi öğretmelisin onlara. Her güzel şeyin sevmekle başladığını bilmek için. Ellerinden tutup götürmeden atomun çekirdeğini, hücrenin derinliklerine…yanı başımızdakileri tanıtmalısın önce analarımızı, babalarımızı,kardeşlerimizi… Sonra milletimizi insanlarımızı… Vücudumuz kadar iyi tanıtmalısın yurdumu ATATÜR’ü.

            Yaşamdan tat almayı öğretmelisin onlara. Sabah uyandığında öğrettiklerimi unutmuş kaygısıyla ürpermelisin. Öğrettiklerin bir türkü olmalı dudaklarında. Öyle şeyler öğretmelisin ki onlara karda ve fırtınada ayakta durabilsinler.

Yaşamdan, gerçekten koparma, köreltme onları. Öyle işle, öyle işle ki parlasın erişilmez yıldızlar gibi, aydınlat onları.

            Sonsuzluğa dalmalı bu engin bilgi denizinde, yol gösterici olmalısın. Korkmadan ilerle, insan beyninin labirentleri arasında.

            Senin kıvılcımlarından öğrenme gücünle “İLİM ÇİN’DE OLSA BİLE GİT. YETER Kİ İNSANLIĞI ÖĞRETMİŞ OL”.

            Selam; eğitim kaynağı öğretmenlere

            Selam;  aydınlık güzel günlere

            Selam; onun sımsıcak sevgisine

            Selam; bilgiyi, doğruyu, iyiliği, güzeli, haklıyı, haksızı ve daha nicelerini öğreten öğretmenlere

            Selam; Yurdumun yüz akı öğretmenlerine.

                                                                                                                 Leman özay

 

 

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...