-
-
Diğer Yazarlarımız >>
- Bir ORAV eğitim hikayesi
- ÖRAV'LA TANIŞMA
- Yarın, bugünün içinde yaşanır. ''Dokuz Tip Mizaç modeli''
- Flipped Classroom
- Çocukların ihtiyaç duyduğu 8 dijital yaşam becerisi ve bunları öğretmek için planlamak
- Çocuğum Üstün Yetenekli
- BİR ÖĞRETMENİN GALAKSİ REHBERİ*
- Kız Oyuncak Bebekleri Sadece Bir Oyuncak Mı?
- Web Sitenizin Kelime Bulutunu Oluşturmak İster misiniz?
- İYİMSER TUTUM GELİŞTİRMEK
-
hakkımda
1982 güzel adana doğumluyum,kendimi bildim bileli çocukları çok severim,ondan olsa gerek bu mesleği seçtim,yaklaşık on üç yıldır bu mesleği sürdürüyorum,Türkiyemin güzel illerinde bir müddet çalıştıktan sonra canımm Adanaya eş durumuyla döndüm,her gittiğim yerden çok güzel deneyimlerle paylaşımlarla döndüm,bundan sonra hep beraberiz ;) -
Diğer Günceler
Bir Öğretmenler Günü
Uzun bir aradan sonra yeniden merhabalar :)
Yusuf ziya hocam,Aysel İnce hocamın güncesini paylaşmış,onu okuyunca aklıma benimde yaşadığım hala etkisinden çıkamadığım çok güzel bir anım geldi,sizlerle paylaşmak istedim.
Dördüncü sınıf öğrencisiyim,annem o yıl öğretmenler gününde,öğretmenime hediye yapmadı,okula gitmem diye tutturdum,güzel bir dayak yedim sonra da okul yoluna çıktım,tarladaki sarı çiçekler dikkatimi çekti,bizim buralarda onlara osuruk çiçeği denir,şimdi kokladığımda bile bir başka kokuyor,o zamanda bana hem güzel göründü,hemde güzel koktu,bir demet topladım eve geri geldim gazete ile sardım, patates çuvalının renkli ipiyle fiyonk yapıp okula koşarak gitim
Öğretmenimin elini öpüp çiçeğimi verdim,o gün kırmızı oje,kırmızı ruj siyah dar etek,siyah beyaz topuklu bir ayakkabı,ve krem rengi bir blüz giymişti,mis gibi parfüm kokuyordu,bu nasıl bir sevgidir,anlatılmaz yaşanır..
Tenefüste tüm hediye ve çiçekleri öğretmenler odasına götürdü,her tenefüs öğretmenler odasının kapısından benim çiçekleri süzüp sınıfa geçiyordum,son ders zili çaldı,herkes eve ben bekliyorum acaba çiçeği atacakmı diye..
Öğretmenler odasının kapısında onlara görünmeden baktım,çiçekleri temizledi,güzel olanları bir vazoya koydu,benimki gibi kötü olanları da kucağına alıp odadan çıktı,arabasına kadar arkasındayım yine,iki çocuğunu arabaya bindirip çiçekleri de bagajda yer açıp yerleştirdi,işte ben o gün dünyanın en mutlu çocuğuydum,her yıl ğretmenler gününde en mutlu çocuk yine ben oluyorum,hiç bir hediyeyi alıp asla bakmam,masanın üzerine bile koymam ki çocklarım üzülmesin diye,o gün parfümü fazla sıkarım,hepsine sarılacağım için benim gibi unutmasınlar diye,,
En güzel tarafı da yıllardır köydeyim ve her yıl bana buğum boğum osuruk çiçekleri hediye gelir,altına pırlantaya değişmem,hayatımın e güzel hatırasını yeniden yaşarım,bir gün o çiçekler bana gelmezse çok üzülürüm,bu yıl da aldım iki öğrencimden,okula gelirken toplamışlar,ayrı bir yeri vardır sarı çiçeklerin,eve giderken ben toplamışım gibi elimde herkes görsün isterim,en sevdiğimi hatırlarım,en sevdiğim gibi olurum
Görüntülenme Sayısı:Google.Apis.Requests.RequestError User does not have sufficient permissions for this profile. [403] Errors [ Message[User does not have sufficient permissions for this profile.] Location[ - ] Reason[insufficientPermissions] Domain[global] ]
Hoş geldin. Bir yazıyı okuduğunuzda bir yerlere dokunur ve İşte bu dersiniz ya İŞTE BU. Öğretmenliğin ne kadar zor bir sanat olduğunu anlıyorum. Kalemine kelamına sağlık.
Yusuf Ziya Güldere
9.6.2015
Duygu,sevgi yüklü bir yazı.Herkes bir anısını paylaşsa kocaman bir kitap olurdu eminim.Teşekkürler Leyla öğretmenim çok şeyler hatırlattığınız için.
Esin Özbay
9.6.2015
Yazınızı içimde bir kıpırtı ile okudum. Sabahıma neşe kattınız, teşekkürler.
Volkan Bal
9.6.2015
Çoğu zaman unutuyoruz.Bu yazı hatırlattı tekrar.Her davranışımıza dikkat etmeli.Çünkü çocuklarda bıraktıkları izler yıllarca silinmiyor.
Fatma -Bülent Pişkin
10.7.2015
sızler gıbı ogretmenelere bu ulkenın ıhtıyacı var ogretmenım
Leman Özay
14.7.2015
Ben de hep o çiçekleri taşıyanlardandım özel günlerde. Her seferinde sorardım neden bazılarını bırakıyoruz okulda diye... Sonra büyüdüm sanki biraz da hiçbirisini okulda bırakmaz oldum...
Burcu Esin İLİŞ
19.11.2015
Yusuf ziya öğretmenim beni gerilere götürdünüz... Duygulandırdınız...Hala aynı şeyler yaşanıyor...
Aysel İnce
24.11.2015
Yüreğinize sağlık öğretmenim:)
Sabahat Özgöl
30.11.2015