GÜNCE

Dinlediklerimi eş zamanlı olarak yazamamanın hüznü kalır hep içimde. Beni kaydeder misiniz derse ya da projeye, her ne ise. Kalanlarla yola düşerim, geç olmadan başlamalı...

Bizim evde de kazanlarla yemek pişerdi. Çocukların sayısı belli değildi hep koşardık, bağırırdık. Büyükleri ise hiç oturdukları yerlerinden kalkmaz ve hiç konuşmazlardı. Aylar sonra yerlerinden kalkarlar ve konuşmaya başlarlar. Onlar gider başkaları gelirdi onların yerine, tekrar seyrederdim aynı filmi değişen tek şey oyuncuları olurdu. Anneme niye konuşmadıklarını, oturduklarını sorduğumuzda. Sana anlatmam zor, Şunu bilmeniz yeterli olur sanırım derdi. Yaşadığın toprakları, yaşadıklarını ve  sevdiklerini bırakıp gelmenin ne demek olduğunu hep hatırlamamızı söylerdi. Bazı değerlere dokunulduğunda hep oralara dönüyorum. Ben de varım.

Sözlü tarih yöntemiyle aile öyküleri oluşturmak keyifli bir süreç olur.Öğreneceklerimiz yeni bilgiler var.Bende varım diyorum.

Çocukluğumda babam kalın kitaplar okurdu.Ne okuduğunu bir türlü öğrenemedim.Şimdiki farkındalığım olsa kitaplarını ölümünden sonra kimselere vermezdim.Bir de savaş döneminde düşmandan kaçarken babamı beşikte unutmuşlar.Ninem geri dönüp babamı almış ve kaçmaya devam etmiş.Kimden kaçmışlar,babam hangi kitapları okurdu?Hiç bir bilgim yok.Canlı kimse de kalmadı o dönemden.İlkokul birinci sınıfta soyağacı etkinliği ile tanıştırıyorlar.Diğer sınıflarda devam ediliyor.Öğrencilerimize sözlü tarih bilinci  de verilmeli.Benim gibi akıllarında sorular kalmamalı.Çalışmanıza katılmak isterim.Desteğe hazırım Meziyet öğretmenim.

Çok memnun oldum sizlerin de bu konudaki duygu ve düşünclerinizi paylaşmanıza güzel bir çalışma olacak gibi.

Çok anlamlı bir fikir bence. Gelecek verimli şekillendirmek için yakın tarihin farkında olmak çok önemli.

Meziyet öğretmenim çok önemli bir konuya ayak bastınız.Bence de önemle durulmalı sözlü aile tarihimiz üzerinde.Annem çevresindeki herkesi ,anasını, babasını,çocuğunu,çoluğunu,bilir,sorar soruşturur."Ne anlamı varki bizleri arayıp sormayanı sen soruyorsun ", diye tepki gösterirdik küçükken.Halbu ki insanlarda gelişmiş olsaydı sözlü tarih bilinci; yıllar sonra karşılaşma olmazdı akrabalar arasında, daha sık bir araya gelmeler olurdu.
Ben de yapabileceğim her konuda yardıma hazırım Meziyet öğretmenim...

Meziyet öğretmenim,eğitim alanında canlı tarih olabilecek eğitimcilerden başlayıp derlemeler yapabilir miyiz?Dün nasıldık,bugün nasılız.Okuttuğum beş yıl sonrasında ki çocukların farklılığı,eğitim sistemindeki değişikliklerin öğretmen,öğrenci ,yönetici ve velilere nasıl yansıdığı konularında paylaşımlarda bulunsak nasıl olur?Planlarımızın elde yazılışı,teftişlerimiz,el yazısına geçiş,ses temelli okumaya geçiş ve yaşadıklarımız söz ve yazı ile paylaşılabilir mi?Katkılarımız güncelerde yayınlama yoluyla mı olacak,farklı şekiller de mi olacak merak ediyorum.Sevgi ve selamlarımla

Merhaba,
Tabii ki öğretmenim ben aile tarihi diye düşündüm özellikle çocuklarda farkındalık oluşturubilecek bir konu olduğunu düşündüğüm için bu konu da çok önemli planlama bitince sizlere duyururum beraber geliştiririz. Duyarlılığınız için teşekkürler sevgilerimle.

Merhaba,
Öğretmenim hem de ne kadar güzel olur. Yaptığım planlamayı bir kaç gün içinde sizlere de sunacağım önerilerinizle en kısa zamanda başlamayı düşünüyorum. Hep beraber güzel bir çalışma yapacağız sevgilerimle.

Meziyet öğretmenim bu fikri çok beğendim.Benim ailem de Bulgaristan'dan 1951 yılında ülkemize gelmiş.Üniversite de okurken Türk Dili dersinde soyağacının aile tarihi için önemini anlatılmıştı.Ben de babannem hayattayken sorma fırsatı buldum.Anadolu nun nerelerinden göç etmişler öğrendim.Ama göç etmeleri ve geri gelmeleri ile ilgili nedenleri kendilerine sormak nedense hiç aklımıza gelmedi.Zülfü Livaneli' nin 'Serenat' adlı kitabından nedenlerini anlayabildim.Politik nedenler halkları yerlerinden, yurtlarından,evlerinden koparıp oradan oraya sürüklemiş.Bu arada tabi biçok dramlar yaşanmış.Ben de katılmayı çok isterim.Anlatacak bir çok şey var.Saygılarımla.

Merhaba,
Evet gerçekten ilginiz için teşekkürler birlikte çalışmak beni çok memnun eder. Sevgilerimle.

Ben hiç bu gözle bakmamıştım olaya, içten teşekkürler.

Meziyet Hocam, çok sevindim bu girişime:)) Tabii bir tarih öğretmeni olarak ta utandım biraz, neden bugüne kadar kendim için yapmadım bu çalışmayı diye. (Öğrencilerimle çalışmıştım ama:(()
Senin kaleminden çıkan bu kadar güzel ve içten anlatımın da derse katılımı olumlu etkileyeceğine inanıyorum. Eline, yüreğine sağlık. Hala hayatta olanlardan derhal yararlanmaya karar verdim:)))))

Teşekkür ederim bu süreçte birlikte olmaktan zevk duyarım.

Merhaba Meziyet Öğretmenim. Harika bir çalışma başlatmışsınız. ''Herkes kendi hayat hikayesinin başrol oyuncusudur''. Çanakkale'de bir eğitimde öğretmen arkadaşımız paylaşmıştı ve beni çok düşündürmüştü. Herkes kendi hayatını yaşarken aslında bir tarih yazıyor. Yazılan o tarihte onunla paylaşılmadığında o gittiğinde silinip gidiyor. Başrol oyuncularından kendi ağızlarından yaşanılanları kayıt altına almak oldukça anlamlı olacaktır. Ben de Babaannemden böyle bir kayıt almayı çok isterdim. Kurtuluş Savaşı esnasında Yunan askerinden saklanmak için ağılda geçen günleri ve yaşadıkları...Onun için bende varım.

Merhaba,
Öğretmenim çok mutlu oldum.

Meziyet öğretmenim,daha yeni paylaştığınız konuyla ilgili Adana da bir öğrenci kongresine katıldık.Öğrencimizin babasının dedesiyle yaptığı bir çalışma.Ürünün izleyenler ve hazırlayan öğrenciler üzerindeki olumlu etkisini görmelisiniz.güncelerde paylaşmayı deneyeceğim.Farklı bölgelerdeki bu tür çalışmalarla farklı kültürlerin,geleneklerin de çok kolay öğrenilebilir ve hatırlanabilir olduğunu düşünüyorum.

Bunu duyduğuma memnun oldum. Paylaşırsanız güzel olur. Geçmiş insanın bu gününe bir şeyler taşıyor onu farketmek hoş bir duygu.

Sözlü Tarih yöntemini dillendirmenizle birlikte hızla çocukluğuma bir yolculuk başladı. Bir yığın soru geliverdi aklıma birden. Örneğin, Kırmızılının Mustafa. Kim mi? Dedem. Çanakkale'de mi savaştı? Yoksa Yemen'de mi? İstiklal Savaşa Gazisi miydi yoksa? Keşke sorabilseydim Kırmızılının Mustafa'ya, korktuğumda göğsüne sığınıp, başımı yasladığım o güzel insana, Dedeme.
Meziyet Hocam, başlattığınız çalışmanın yararına yürekten inanıyorum. Kolaylıklar diliyorum
 

Yaaa hocam ne çok sorumuz var sormayı akla getirmediğimiz büyükler ilişkimiz nasıl olursa olsun bilmediğimiz çok anları var.