TİPİ SİMÜLASYONU
Yıl 1998.
Van Gölü'nün mavisinde,dört mevsimin aynı günde yaşanabildiği Süphan'ın eteklerindeyiz.
Her gün otuzbeş kilometre mesafedeki ilçeden minibüsle okulumuza geliş gidiş yapıyoruz.Yine bir pazartesi günü lapa lapa kar altında ilçeden çıkıyoruz yola.Köylerin arasından beyaz pamuklar içindeymişiz gibi ilerliyoruz.Komşu köyün çıkışında kardan yolun kapalı olduğunu görüyoruz.Altı kilometrelik bir yol kalıyor önümüzde.Normal şartlarda bir saatlik yürüyüş mesafesi.Arkadaşlarla gözgöze geliyoruz.Herkesin yüzünde aynı ifade."Bu yol aşılmalı.O okul açılmalı"
Atkılar omuzumuzda,bereler başımızda yürümeye başlıyoruz.Kar şiddetini artırıp tipiye dönüşüyor.Taneler gözlerimizin içine doluyor.Görüş mesafesi iyice azalıyor.Nefes almakta zorlanıyoruz.Uçsuz bucaksız bir ova,tek sıra halinde yürüyen on dört idealist öğretmen ve tipi...Yöreyi bilen arkadaşlar gurubu yönlendiriyor.Kurtlarla karşılaşmamak tek dileğimiz.Yine de çakılarımız hazır.1,5 saat süren amansız yürüyüş okulumuzun önünde sonlanıyor.Çocuklarımız bizi bekliyor.Şaşkınlar,seviniyorlar,seviniyoruz.
Arkadaşlar donmuş kirpiklerin altındaki gözlerle birbirimize bakıyoruz.Yorgunuz...Nefes nefese.Mutluyuz.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...