Tatlı Bir Anı
.......öğretmenliğimin 3. günü. 1. sınıflar. Nasıllardır bilirsiniz, bilmeseniz de tahmin edebilirsiniz.
Çizgi çalışmasındayız...
Gürültü giderek artmakta, sınıf yönetiminden sınıfta kalmak üzereyim. Derken aklıma bütün öğretmenlerin bildiği bir yöntem geldi.
_Çocuklar! Oyun oynamak ister misiniz?
Tabi ki hep birlikte EvEt! diye bağırdılar.
_Şimdi herkes fermuarlarını kapatsın (: Dudaklarımı göstererek... (:
Neyse, bu oyun bir kaç gün gitti. Ama bizim çocuklarımıza yöntem mi dayanır?
Yine 3 gün öncesine döndük. Bizde yöntem mi yok?
_Çocuklar! Fermaurları kapatıp kilitler misiniz?
Bu yöntem 2 gün gitti. Eeeeee napcaz şimdi.
_Çocuklar! Fermuarları kilitledikten sonra, anahtarlarını bana verebilir misiniz?
Anahtarlar toplanır...
O da ne!!! Bırakın günü, üzerinden 10 dk. geçmedi. Arkalardan biri arkadaşıyla konuşuyor. Ama arkadaşı "mmmmm" diye ona tepki gösteriyor.
Tabi ki ben dururmuyum. Hemen yanlarında bitiverdim.
_Güzelim (Sabrımın taşmasına az kaldı), fermuarları kapattık, sonra kilitledik, daha sonra anahtarları toplayıp cebime koydum. Ama sen yine de konuşuyorsun.
Şimdi sıkı durun...
"Öğretmenim bu da sana kapak olsun" edasıyla;
_"YeDek AnAhTaR BeNdE Ki!!!!!!!!!
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...