Kendi renklerimle boyayacağım..
Kendi renklerimle boyayacağım..
Onca kalabalığın ve koşuşturmanın içinde kendi dünyasına çekilmiş, 12 yaşında bir çocuk düşünün. Hastane koridorunda yere çömelmiş duvardaki yağlıboya tabloya bakarak kağıt peçeteye bir şeyler karalıyor. Merak uyandıran bir durum. Annem de merak etmiş. Çocuğa ne yaptığını sormuş. “Duvardaki tabloyu çok beğendim onu çiziyorum” demiş. Annem çizdiklerine bakmış ve gördüğüne inanamamış. Resmin neredeyse aynısı peçetenin üzerindeymiş. Annem “çizdiklerin çok güzel. Bir görevliden kağıt isteseydin, zor olmadı mı peçeteye çizmek? “ demiş. Çocuk “olsun önemli değil, ben onu evde büyük bir kağıda aktaracağım ve kendi renklerimle boyayacağım. “ demiş.
İnsan bir kere bir şeye tutkuyla bağlandı mı zaman, mekan, malzeme önemli olmuyor.. Bir tutkusu var, resim yapmak. Bir arzusu var, kendi renklerini kullanmak.
Hayatını da kendi renklerinle dilediğin gibi boya güzel çocuk. Tutkularından vazgeçmeyerek..
Sevgiyle kalın.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...