HAYALİMDEKİ OYUNCAK
Bundan önceki görev yaptığım okul bir köy okuluydu. Uçsuz bucaksız ormanların, dev dağların arasında, düzenli ulaşımı olmayan bir köy okulu… Bunlarla birlikte köyde her açıdan imkânlar çok kısıtlıydı. Yine de köy, el değmemiş doğasıyla ve gözleri ışıl ışıl parlayan öğrencileriyle çok zengindi. Bunu, öğrencilerimle yaptığım “Hayalimdeki Oyuncak” çalışması ile daha da iyi anlamıştım.
Öğrencilerim 5. sınıftaydı. Onlara verdiğim bir çalışmada hayallerindeki oyuncağı tasarlamalarını istemiştim. Öğrencilerin hem maddi durumları iyi değildi, hem de karton, mukavva…vb. malzemeleri yaşadıkları köyde bulmaları imkansızdı. Bütün bunlara rağmen öğrencilerim köyün doğal zenginliğinden yararlanarak muhteşem oyuncaklar tasarladılar. Ormandan topladıkları kalın ağaç kabuklarını yontarak, onlara şekiller vererek oyuncaklarını yaptılar. Sonuç, muhteşemdi. Bu çalışma, beni çok etkilemişti.
Tasarladıkları oyuncaklar arasında köydeki kültürel öğelerden izler vardı: tahta kaşık, soba, ekmek tahtası gibi… Traktörsüz köy olmaz tabi ki, tasarladıkları oyuncaklar arasında traktör de vardı. Bunun dışında araba, uçak… Belki de hiç binemedikleri ulaşım araçlarıydı… Bu araçlarla bir gün seyahat etmeyi hayal etmişlerdi belki de… Tasarladıkları oyuncak bilgisayar, fotoğraf makinesi, cep telefonu ise onların teknolojiye olan merakını yansıtıyor olabilirdi. Tasarladıkları oyuncaklarla öğrencilerimin hayal dünyalarına derin ve anlamlı bir yolculuk yapmıştım …