zamane
ZAMANE
Okuduğumda, tıpkı önceki kitaplarında olduğu gibi etkisinde kalıp, içsel bir yolculuk yaşadığım Engin Geçtan’ın son kitabı “ZAMANE” den birkaç satırı sizlerle de paylaşmak istedim.
…....Özerklik, bir insanın seçimlerini dış etkenlerden ve şartlanmalardan bağımsız şekilde ve iç sesi doğrultusunda yapabiliyor olma özgürlüğüdür. ..
……. Özerk olmayı öğrenememiş olmanın başlıca belirtileri, karar verememe ya da verilen kararla ilgili şüpheye düşme ve kendini ortaya koymaktan utanmaktır.
……………………………………………………………………….
Çocukluk yıllarımızı hiçbirimiz kusursuz bir ortamda geçirmedik. Hepimiz önce ebeveynimizin, sonra da üst sistemlerin “şeyleri” olduk çeşitli oranlarda. Özerkliğimiz de doğal olarak, “şeyler” dünyasında seçimler yapabilmekle sınırlı kaldı. Kaçımız çocuklarımızın iç dünyalarına ulaşabiliyoruz? Ya da onların iç dünyalarını tanımaktan korktuğumuzun farkında mıyız?
……………………………………………………………………………..
…. Kompartmandaki kadınlı erkekli kişiler konuşuyorlardı, arada bir konuştukları kulağıma çalınıyordu. Birbirleri hakkında bilgi edinmekle meşguldüler. Böyle bir bilgi alışverişi kendi dünyama yabancı olmakla birlikte yine de ne olup bittiğini kavrayacak bir yaştaydım. Dolayısıyla konuşmalar ilerledikçe, diğerleri kendilerine göre üstte mi alta mı değerlendirmelerinin yapılmakta olduğunu anlamıştım. Eşitleri yoktu, sadece alttakiler ve üsttekiler şeklinde bir değerlendirmeydi bu.
………………………………………………………………………………………..
Çocuklar genellikle evde ailesinden kopuk yaşıyor. Okulda öğretmenlerine derdini anlatamıyor. Yeteneklerini ve düşüncelerini paylaşmakta sıkıntı yaşıyor.
…………………………………………………………………………………………
Yeniden keşfedilen “kolbastı” dansını ilk gördüğümde bunun bir pagan ayinini andırdığı izlenimini yaşamıştım, üstelik evrensel arkatipleri barındırdığını da düşündüğüm bir ayin, olağanüstü katartik. ……
…………………………………………………………………………………………………