YURDUM İNSANI
Son zamanlarda sürekli duyduğum bir söz var ''bu milletten adam olmaz"hangi millet ?Biz,Türk milleti.Çok zoruma gidiyor doğrusu bunu söyleyenlere, kendi adınıza konuşun ,belki sizden bir şey olmaz ama ,siz bu milleti ne bilirsiniz ki,ne tanıyorsunuzki diye haykırasım geliyor.Yurdumun topraklarında pırıl pırıl,vefakar,özverili milyonlarca analar,babalar,evlatlar var.Aldığım eğitimlerden dolayı sıklıkla yurdun değişik illerinde bir çok insanla tanışma fırsatı buldum bu güne dek.Yozgat ili Akdağmadeni ilçesinde Sevgili Hocamız Prof.Dr Hakkı Acun liderliğinde tarihi bir mekanı inceliyorduk,sıcak bir ağustos ayı çevredeki tarlalarda insanlar çoluk çocuk arı gibi çalışıyorlardı.Yakınlarımızdaki tarlalardan birinde sonra adının Bayram 
olduğunu öğrendiğimiz bir çiftçi annesi,eşi ve çocuklarıyla birlikte hararetli bir şekilde işlerini bitirmeye çalışıyorlardı .Sonra bizi farkettiler,Bayram son hızla yanımıza geldi bu sıcak altında benim köyüme kadar gelmişsiniz sizi bir çay içmeden bırakamam sakın gitmeyin diye adeta yalvardı.Biraz sonra sadece bir bardak çayını içmek için gittiğimiz Bayram'ı evde çoluk çocuk bizi beklerken bulduk,bir yandan ocakta çaylar kaynıyor,bir taraftan annesi ve eşi bizim için kan ter içinde gözleme açıyordu.Hepimiz önce donakaldık,bizim için işlerini bırakmış en iyi şekilde misafirlerini ağırlamaya çalışıyorlardı.Bayram ve ailesi benim yurdumun insanı.Başka bir eğitimde bir kayısı ağacının dibine düşen kaysılardan aldık bir kaç tane o arada bizi balkondan yaşlı bir teyze gördü,bize bekleyin bakim orada diye bağırdı.Biz o anada eyvah ne büyük saygısızlık yaptık izin alamadan kadının meyvesini topladık diye sıkıntı çekerken,teyze kapıdan elinde devasa bir tepsi kaysıyla göründü.Bırakın o yerdekileri belliki yabancısınız,istediğiniz kadar yeyin biz yine duygu seli içindeydik.
Ayşe teyzem de yurdum insanı.Hele bu hafta sonu, benim için önemi ilk alan eğitimine çıktığım için çok farklı ve özeldi.Sevgili örav eğitimcilerini gördükçe yurdum bir adım olsun ileri gitsin diye,her hafta ilden ile dolaşıyorlar.Koşuşturmalarına ve yorgunluklarına,özverilerine ve güleryüzlerine şahit oldum.Sevgili Gülay hocam size bir kere daha teşekkür etmek istiyorum.Örav ekibi benim yurdumun insanı
.Örnekler bitmez biliyorum ama,Samsun Tekkeköy Atatürk İLköğretim Okulu öğretmenleri, idarecileri ve orada stajını yapan lise öğrencisi Resul ve bu eğitimi alan bütün öğretmenler evlerini,eşlerini ve çocuklarını bırakarak bu yurt için daha neler yapabiliriz diye haftasonlarını dahi feda ettiler onlar da benim yurdum insanı.İnanın böyle insanlar çok.Bu milletten çoook şeyler olur arkadaşlar,önemli olan görebilme galiba....
