UNUTULAN İHTİYAÇ ( Öykü)
UNUTULAN İHTİYAÇ
Dost sohbeti nedir bilir misiniz? Gerçi dostun yaşam hüneri ile ilgili bir durumdur bu. Eğer dostsa sohbet edilen, değmeyin o zaman muhabbetin tadına. Dakikalar nasıl akar gider bilinmez. Yudumlanır çaylar. En demlisinden en açığına, fark edilmeden. Hayatın anlamı ortaya çıkar. En derininden, en anlamlısına. İşte ta kendisidir o, yaşanmışlığın. Hayat dersinin.
….
Kaçıncı çaydı bilmiyorum. Eyüp Beyle koyu bir sohbet başlamıştı aramızda, ihtiyar çınar ağacının altında. Yaşam kokuyordu saniyeler. Birazda geçmişten esiyordu rüzgâr. Anlatıyordu Eyüp Bey:
Kar ayak bileklerime kadar geliyordu. Benden önce kimse geçmemiş olacak ki hiç ayak izi yoktu. Gerçi cumartesi günü sabahın sekizinde deprem prefabriklerinin yolunu kimsenin kullanmamış olmasını anlayabilirdim. Ancak akşamki meseleyi çözmem gerekiyordu. Bebeğine süt bulamadığı için beşiğini saltığa çıkaran bir deprem zededen bahsetmişlerdi. Çok ağrıma gitmişti bu durum. Prefabriklerden ben sorumluydum. Vicdani olarak rahat edememiş, sabaha kadar uyuyamamıştım. Şimdi de ilk ışıklarla birlikte bu aileyi ziyaret edecek ve durumu yerinde görecektim.
Bu yoğun düşüncelerle ilerlerken telefonum çaldı. Arayan Kaymakam Beydi.
- Buyurun efendim.
- Eyüp Bey nerelerdesin?
- Prefabriklerdeyim, efendim.
- Hayırdır. Sabah sabah, hem de hafta sonu.
- Sıkıldım efendim. İhtiyaçları var mı diye evleri gezeceğim.
- Bekle. Bende geleyim. Birlikte gezelim.