SAKARYA SAİT FAİK İ.Ö.O EĞİTİMİNDEN YANSIMALAR
Sakarya Sait Faik Abasıyanık İlköğretim Okulundan Yansımalar.
Cuma günü meraklı ve bir o kadarda yorgun gözlerin bakışları altında başladık seminere. İlk farklılık hemen o dakikada yaşandı. Okul Aile Birliği Başkanı Şebnem Hanım oturumlara katılmak istiyordu.
Hiç karşılaşmadığımız bu durum karşısında Sabriye Hocamla göz göze geldik ve anlık kararla olur dedik. Farklılıklar yaşayacaktık, belliydi artık.
Eğitim süreci ilk gün çok zevkli ve eğlenceli geçmişti. İkinci gün için daha istekliydik. Sadece biz değil, tüm paydaşlarımızda aynı durumu görüyor olmamız bizi daha da yüreklendirmişti. Sabah kahvelerimizi yudumlarken okul müdürü Hüseyin Bey babacan tavırlarla selamladı bizleri. Selamın ötesinde kucaklıyor, yüreğine doğru çekiyordu hepimizi. Tatlı bir sohbet başlamıştı. Cesaret ve güven doluydu bakışlar. Samimiyet dağıtıyordu sözcükler. Ortaya atılan bir soruya şiirle karşılık veriliyordu. Yunus’un dizelerinden, Yunus gibi.
“Gelin tanış olalım,
İşi kolay kılalım.
Sevelim, sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz.”
Müdür Bey dizelerin ardından deprem sonrası yeni oluşturulan bu bölgeye yerleşen ve velileri olan insanların birbirlerini tanımadıklarından, komşuluk ilişkilerinin çok zayıf olduğundan bahsediyordu. Bunun için “GELİN TANIŞ OLALIM” adını verdikleri veli kaynaştırma projesini hayata geçirdiklerini anlatıyordu. Her hafta bir sınıfın velileri ile okulda kahvaltı yapılıyor, tanışıklık ve imecenin doruklarının yaşandığından bahsediyordu. Bu tatlı rüyayla sınıftaki yerlerimizi almıştık. Bu heyecanlı serüvenin öğlen yemekleri de büyük bir özveriyle hazırlanıyor, mangal keyifleri Amerikan saatine uydurulmaya çalışılıyordu.
Gerçek bir takımla süreci sürdürmenin keyfini yaşadığımızı tüm kalbimizle itiraf ediyoruz. Yusuf Ziya Hocanın deyişiyle, burada yıldız öğretmenin varlığı hissedilmedi. Herkes takımını yıldız yapmak için duruş sergiledi.
Hazırbulunuşluk seviyesi bizi o kadar etkilemişti ki, bazen Sabriye Hocama dönüp,’ hocam istersen çantaları topla biz gidelim artık&rsqu