MUTFAĞIM

MALATYA GÜNLÜĞÜ

Malatya da bu yıl ikincisi düzenlenen kitap fuarının davetlisi olarak oradaydık. Organizasyon ve ilgi çok güzeldi. İki gün kaldığımız şehirde enteresan tecrübelerimiz oldu.

Ana cadde üzerinde gezerken yerde yaklaşık üç metrelik, kabukları soyulmuş bir ağaç gördük. Başa tarafına monte edilmiş bir dikiz aynası, sağ sol sinyal lambaları, ve orta kısımda küçük bir fan motoru. Yayınevi Müdürümüz Malatyalıydı. Bu nedir diye sorduk. “Aaaa ne kadar şanslısınız durun biraz,” diyip dükkana daldı. Kısa bir süre sonra yanında, sonradan öğrendiğimiz namı diğer Mersedes Kadir ile geldi. Yayınevi müdürümüz Mersedes Kadir’e “Arkadaşlarım seninle fotoğraf çektirmek istiyor,” diyince Kadir sinirlendi. “ Bıktım arkadaş şu turistlerden. Fotoğraf fotoğraf başka bir şey bilmiyler mi?”

İki poz alınca Mersedes Kadir “Yeter bu kadar ,” dedi ve bizim çocuklukta yaptığımız ağaç atlar gibi arabasına binip uzaklaştı.

Standaydık. İki tane üniversiteli öğrenci kitaplara bakarken “Aaa bizim ders kitabımız,” diyince şaşırdım. Değerler Eğitimi Etkinliklerini gösteriyorlardı. Aramızdaki diyalog şöyle geçti.

-         Nasıl yani?

-         Ne demek nasıl yani? Basbayağı ders kitabı.

-         Ben tam olarak anlayamadım. Biraz açar mısınız?

-         Valla bunda açacak bir şey yok. Biz üniversitede okuyoruz. Bunlarda bizim ders kitaplarımızdı.

Araya yayın evi müdürü girdi.

-         “Kitapların yazarıdır arkadaşımız” diyince gençler gülümsedi tokalaştık.

Nasıl elde ettiklerini sordum.

-         “Çok basit Hocam, birkaç arkadaşımız satın aldı. Geri kalanlarda bastık fotokopiyi” …

Bu durum bana ders olmuş olmalı ki bir sonraki durağımız Amasya’da Eğitim Fakültesi öğrencileri ile buluşmamızda fotokopi olayını açtık. “Biz ne yaparsak bu durumu ortadan kaldırmış oluruz?” diye sorunca, gençlerden biri “Hocam çok basit bir alana bir bedava yapın,” dedi. “Kayserili misin?” diye sorunca. “Ne önemi var Hocam hem siz hem biz kazacağız,” diyerek konuşmayı noktalandırdı.

     Amasya terminalindeyiz. Çalışan orta yaşlı bayandan çay talep ettik. Cevap çok ilginçti. “Gurban olduğum aha semaver orda bardak orda. Doldur doldur iç sana bir şey diyen mi var.” Çayları içince teşekkür ederek ücret ödemek istedik. “Siz misafirsiniz. Bi dahaki sefere söz alacağım.” J)

Ben Anadolumu çok seviyorum arkadaşlar.

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...