MUTFAĞIM

Kayhan Karlının karşısında yedi sekiz kısmi zamanlı eğitmen duruyordu. Biri sordu.

“Hocam bir şeyi merak ettik, konuşmak istiyoruz. Ben Türküm, bu arkadaş Kürt, bu arkadaş Alevi, bu arkadaş İmam Hatipli, bu arkadaş, milliyetçi, bu arkadaş sosyalist, bu şu sendikalı bu, bu sendikalı… Allah aşkına siz bizi nasıl setçinizde böyle bir tablo ortaya çıktı.” Cevap Türk demokrasi hayatına yirmi yıl sonra girecek cinstendi. “Hocam sizleri liyakatınıza göre seçtik. Bizim için yaptığınız ve yapabilecekleriniz önemli. Kimlikleriniz ve düşünceleriniz sizin özelinizdir.”

O gün şu düşüncem bir daha perçinlendi. ‘Doğru yerdeyim.’

Neden mi?

Çünkü bende o sıfatlardan bir kaçını taşıyorum. Tam yedi defa mülakatlarda yüksek lisansı kaybettim. Hem de “Hocam kusura bakma dolu bir insana benziyorsun AMA …” ifadeleriyle.

Gelin ülkemiz için bir adım daha atalım. Yirmi yıl sonra yaşayabileceklerimizi şimdiden yakınlaştıralım.

Orav eğitimlerinin iptal edilmiş olması ve arkasında gösterilen sebepleri düşünürken aklıma geldi. Bizim bu şekilde yapılanmış olmamız acaba Türk demokrasisine çok mu fazla geldi?

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...