ÖĞRENEN LİDER ÖĞRETMEN

                                      MEKTUP YOLCULUĞU BAŞLIYOR..

  Sanal derslerimizde zümre arkadaşlarla karar verdiğimiz üzere mektup arkadaşlığı serüvenimize bugün ilk adımı atarak mektuplarımızı yazdık..

    Öğrencilerim ilk defa mektup yazacaklardı.  Uzakta başka bir okulda tanımadıkları yeni bir arkadaşlığa ilk adımı atmanın heyecanı sardı hepsini. Daha önce mektup yazma deneyimleri olmaması süreci biraz zorlayacak gibi görünüyordu. "Mektupta neler yazacağız?"  sorusuyla birlikte mektubun ne olduğu,  niye yazıldığı üzerine sohbete başladık. Telefonun, internetin yaygın olmadığı dönemlerde insanların tanıdıkları insanlarla haberleşmek için mektup yazdıklarını açıkladım. Mektubu postaneden göndereceğimizin ve postacının mektuplarını mektup arkadaşlarına ulaştıracaklarını belirttim.

   İçinde bulunduğumuz çağ teknolojinin hızla ilerlediği, ilermeye devam ettiği bir çağdı ve öğrencilerimiz bu çağda doğmuşlardı.. Bakışlarından mektup yazmanın anlamsızlığı okunuyordu.  "Mesaj atsak olmaz mı?" dedi bir öğrencim.  Mesajda atılabilirdi tabi ki dedim.  Mektupta kendi el yazımızla yazmanın keyfini , mektubun yıllarca saklanıp istediğimiz zaman açıp okuyabileceğimizden bahsettim.  Yanımda getirdiğim uzun yıllar önce arkadaşlarıma gönderdiğim mektuplarımı gösterdim öğrencilerime. Hepsinde şaşkın ifadeler aralarında gülüşmelerle devam ettik. Mektup yazma serüvenimize başladık.

Öğrencilerime  şimdi anlamsız gelen bu ifadelerinin yıllar geçtikçe hayatları boyu unutamayacakları bir anıya dönüşebileceği bir adım atmanın sabırsızlığı içindeydim.

Mektup arkadaşlığı öğrencilerimden çok beni heyecanlandırmıştı sanırım :) Uzun yıllar önce mektup yazdığımı fark etmiştim. Mesajlaşmak hayatımıza girdiğinden beri uzun cümleler kurmadığımızı, kısa kelimeler ve sembollerle heyecanlarımızı, üzüntülerimizi paylaşmaya çalışıyorduk.

Sahi birde postacılar vardı değil mi? Ne zaman kapımızın önünden geçeceklerini beklediğimiz postacı amcalarımız.. Her postacı geldiğinde acaba bir mektubumuz var mı diye meraklı gözlerle baktığımız...

Mektubu açtığımızda içinden çıkan dosta ait küçük b kurumuş bir çiçek, sevgiyi anlatan çizilmiş oklu kalpler...

Mektup yolculuğumuz bana çok şey kattı ve yıllar sonra ilk mektubumu Havva Hocama yazmakla başladım..

Hala bir yerlerde mektup yazabileceğimiz dostlarımızın olması temennisiyle...

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...