VOLKAN BAL

Bildiğiniz gibi biz yetişkinlere hizmet eden bir kurumuz ve yetişkin eğitimi yapıyoruz. Kadromuzada baktıysanız bizim farklı alanlardan geldiğimizi görmüşsünüzdür. Elde bu kadar güçlü bir kadro varken oturduğun yerde oturmak bana biraz ters geldi. Yetişkin eğitimi yapan bir yapıda çalışan bir kişi olarak aslında kendimizi sürekli geliştirmeliyiz diye düşünüyordum. Düşünsenize siz yaşam boyu öğrenme diyorsunuz ve sadece eğitim veriyorsunuz ve sadece okuyorsunuz (ya da sadece bir tanesini yapıyorsunuz). Okullara gittiğimizde öğretmenlerin dedikleri hep kulağımda.

Sizin eğitiminiz güzel ama bunun tarihi keşke daha iyi zaman olsaydı.

İşte benim en büyük korkularımdan birisi bu: öğrenmek için bahane ürettiğimi görmek.

Bunu yenmenin en kolay yollarından birinin kendimizden faydalanmak olduğunu düşününerek öğle vakitlerinde paylaşım saatleri planladık. Bunlar bazen bir belgesel seyretmek (Özellikle eğitim temalılar), gidilen bir seminerin veya gezinin tanıtımı veya en basiti bir konunun paylaşımı olarak planladık. Yaptığımız çalışmayı öğle vakitlerinde yemek zamanından yaptığımız için komşu vakfımızda (WWF, Ayşe bunu çok güzel organize etmişti) bize katılma fırsatı oldu. Bu bahsettiklerim geçen birkaç yıldan arta kalanlardı.

Bu sene bu çalışmayı biraz daha geliştirmeyi düşündük, özellikle Erçin K. ve Yusuf Ziya'nın bu konudaki hevesli yaklaşımını görseniz siz de şaşırıdınız. Etrafında böyle öğrenme heveslisi insanlar olunca insan yanlız değilim diyor :)

Alsına bakarsanız bu sohbetlerden beklentiler farklıydı ama sanırım yaptıkça bizde bunlar birbirine yaklaşıyor. Birşeyler yapabilmek/öğrenmek insana iyi geliyor.

Perşembe sohbetlerini başlama hikayesi kısaca böyle.

Bu arada sizi de sohbetlerimize bekleriz hem paylaşım sahibi olarak hem de katılımcı olarak.

Gelin hasbihâl edelim.

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...