Ders Zili Yeniden Çalıyor...
Yeni yepyeni başlangıçlara dair yazmak istediklerim var. Yeni bir eğitim öğretim yılı. Kimileri için yeni bir okul. Yeni arkadaşlar, yeni öğretmenler, yeni bir bahçe, yeni yepyeni nefesler… Yeni zümreler, yeni kurullar, yeni nöbetler, yeni öğrenciler, yepyeni hikayeler…
Yeni yepyeni başlangıçlara dair yazasım var da… Yaklaşık bir aydır tercihi bile olmadığı halde yerleştirmesi yapılan öğrencilerimin gözlerindeki yaşı gördüm ya hani, heyecanı üzerine bir kova su serpilmiş ateş gibi sönmüş gözlerinde hem de, yazamadım…
Yeni yepyeni başlangıçlara dair yazasım var da… Ne heyecanlarla yeni sınıflarına ve öğrencilerine hazırlanırken norm fazlası olup hiçbir okulda eğitim öğretim yılına başlayan mesai arkadaşlarımı gördüm ya hani. Hani yersiz yurtsuz bırakılmışlıklarıyla, en çok kendini bulduğu bir okulu bile olamadan yola düşecek olanlarla. Hazırlıkları ellerinde kalakalmış hüzünleriyle, yazamadım…
Yeni yepyeni başlangıçlara dair yazasım var da… Yer değiştirmelerden, rotasyonlardan halen boş, bomboş idareci odalarını gördüm ya, boş, bomboş sınıfları. Sınıflarda bekleşen minik yarınların gözlerindeki merakı gördüm ya, yazamadım…
Yarın yeniden çalıyor ders zili. Yeni yepyeni başlangıçlara dair çalıyor her şeye rağmen. Ve biz daha sıkı sarılmalıyız belki tebeşire, tahta kalemine. Ve biz daha sımsıkı sarılmalıyız belki öğrencilerimizin minicik, sevgi dolu yüreklerine… Ve biz daha sıkı sarılmalıyız belki hikayelerin, romanların, öykülerin mürekkep kokulu sayfalarına… Ve biz daha sıkı sarılmalıyız belki önümüzdeki defterlerin bembeyaz sayfalarına… Ve biz belki de daha kararlı atmalıyız adımlarımızı okul yolunda… Ve biz belki de ışık yaymalıyız mum misali etrafımıza, bilsek bile dibimize düşmeyeceğini aydınlığının… Ve biz belki yazmalıyız birbirimize neler yapabileceğimizi daha başka…
“Hadi var mısınız?” demiyorum. Biliyorum çünkü, her nerede olursanız olun, benimlesiniz, bizimlesiniz… İyi ki varsınız… İyi dersler arkadaşlar…
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...