ESİNTİ - ESİN BURCU İLİŞ

6. BÖLÜM - AKTİF ÖĞRENME YANSITMA YAZILARI…

Nurhan AYDIN’ın Aynasından…  

AKTİF ÖĞRENME TEKNİKLERİNDEN   ALABİLDİKLERİM

Başlangıçtaki dersleri kaydımın geç yapılmasından dolayı kaçırdım. Arşivlere girmeyi de başaramıyorum.

Takip edebildiğim kadarıyla ÖRAV’ın bu güzel eğitim dünyasının öğrenme ve öğretme tekniklerimizi güncellemeyi, öğrenilen bilgilerin kalıcı olmasını ; daha kısa zamanda ve etkin şekilde öğrenebilmeyi ve mutlu , öğrenmeye karşı istekli nesiller yetiştirebilmeyi hedefleyen e-eğitim dünyasıyla yeni tanıştım.

 “Bu akşam yeni neler öğreneceğim, acaba?” sorularıyla derslerim başlıyordu.

Keyifli geçen derslerimden bende kalanları kısaca yazmak istiyorum.

Sınıftaki oturma düzeninin öğrencilerin dünyasını nasıl etkilediğini gördüm. Klasiğin dışında bir sınıf düzeni.

Ben sınıflarımı büyük bir heyecanla “U” şeklinde düzenledim. Öğrencilerim çok mutlu oldular ve derse katılımları daha etkindi. 8. sınıfımda “U” şekline dönüştürdüğüm sıralarımda öğrencilerim birbirlerini rahatlıkla görebiliyorlar. Ayrıca ben sınıfa daha iyi hakim oluyordum. Sınıf mevcudu,   on sekiz öğrenciden ibaret olunca   bizim için her şey mükemmeldi. Branş öğretmeni olunca bunu sadece bir hafta uygulayabildim çünkü diğer arkadaşlarım düzenin bozulmasından (!) rahatsız oldular, özellikle sayısal derslerin öğretmenleri. Kendileri tahtayı kullanırken   bu şekildeki sıra düzeninin etkisiyle öğrencilerinin dikkatlerinin dağıldığını söylediler. Ben de eski düzene dönmek durumunda kaldım.

Buraya bir anımı da yazmadan geçemeyeceğim. ”U” düzenine geçtikten sonra ikinci ders saatinde iki öğrencimin göz iletişimi kurmadıklarını fark ettim. Oysa eskiden yakın arkadaştılar. Şaşırdım. Aniden “Sizin aranızda bir sorun mu var?” dedim. İkisi de sadece sözcüklerle hayır, diyebildiler. Derste sessiz kaldım. Teneffüste sadece biriyle(yalnız bırakılmış olanla) konuşabildim.

Ağladı, konuşulan her şeyin aramızda kalması koşuluyla durumu benimle paylaştı. Öğrencilerim ne zamandır konuşmuyorlarmış arkadaşlar biliyor musunuz? Tam iki aydır, konuşmuyorlarmış.

Bu oturma düzeni olmasaydı ben bunu hiç fark edemeyebilirdim de. Bir öğrencimin içini dökmesine, rahatlamasına vesile oldu bu oturma düzeni. Kalabalık olmayan sınıflar için mükemmel düzen.

Uygulamayı yaptığım bir hafta içinde hızlı bir şekilde dörder/altışar kişilik gruplara da hızla geçebiliyorduk.

Bu deneyimden sonra branş sınıfları elzem diyorum. Oturma düzeni yanında harika kitaplık ve panolar oluşturabilirim.

Ödev konusunda grup çalışmasına ağırlık vermeye başladım. Ayrıca bazı konularda tercihli ödevler veriyorum, yahut işlenen konuya uygun ödevi öğrenci kendisi belirliyor.

Sevdiği bir çalışmayı yapmasının önemini kavradım.

Bu derslerdeki bilgilerden sonra kitap sınavında öğrenciye   170 puanlık soru sordum ve 100 puanlık yapmalarını, istedikleri soruları elemelerini istedim.( Burada amacım öğrencinin okuduğunu eğlenerek, sıkılmadan anlatabilmesi, dönüştürebilmesiydi. Sınav esnasındaki gözleri ışıl ışıldı ve “Öğretmenim ne kadar eğlenceli bir sınav oldu .” dediler.)

Tercih için kullanabilecekleri 70 puanı verirken kitabın farklı bölümlerden , kişilerden oluşmasını göz önünde bulundurdum.

Açık kitap sınavıydı aynı zamanda. Açık kitap sınavıyla 2. Kez karşılaşıyorlar benim dersimde. Zaten başka sınavlarda da şimdiye kadar yaşamadılar.(ben ortaokulda Türkçe öğretmenliği yapıyorum.)

 Ezberden uzaklaşıp duygu ve düşüncelerini , yorumlarını aktarabilecekleri, yeniden yapılandırabilecekleri sorular sordum.

Ödev kontrolünü arkadaşlarına verdim. Önceden bir sınıfın ödevine 3 kişi bakıyordu. Şimdi herkes yanındakinin ödevine bakıyor. Kendilerini daha objektif değerlendirdiklerini görüyorum.

İşlediğim konuyu birbirlerine anlatmaları için derste 5-10 dakika süre veriyorum. Dersin sonunda da ben toparlıyorum.

Sunumlarımda dikkat edeceğim noktaların , sunum tekniğinin ve araştırma, oluşturma aşamasının önemini daha iyi kavradım.

Sunumlarda göz iletişimin önemini kavradım.

Soru sormanın önemini biliyordum ama kitaptaki etkinliklerin dışında soru hazırlattırmıyordum çocuklara .Ama dersten sonra öğrendiğimiz konularla ilgili soru sormalarını istedim.

Hatta sorularını bilgi, yorum, uygulama, hatırlama, analiz, sentez vb. özelliklerine dikkat etmeleri gerektiğini açıkladım. Hazırlanan soruları bu kriterlere göre analiz ettik.

Aynı cevabı alabileceğimiz farklı sorular üzerinde çalıştık.

Bugün ders işleme yöntemleri hakkında konuşurken öğrencilerimden biri soru hazırlamanın ve bu soruları değerlendirmenin zaman kaybına yol açan faydasız bir etkinlik olduğunu belirtti. Bunun hakkında biraz yorum yaptık. Öğrenmede soru sormanın , bilgi edinme, bilgiyi anlama, kavram ; kavradıklarından yeni fikirler üretme, düşünme üzerine etkilerini paylaştık.

Merak duygusunu uyandırdığımızda dikkatleri toparlayabiliyoruz. Bugün dinleme metninde 6. sınıflarda dinleme etkinliğinin verimli geçmesi için metnin başlığını okuduktan sonra metnin içeriğinde neler olabileceğine dair sorular sormalarını istedim.

On beş soru oluşturduk hiç tanımadığımız bir sanatçı hakkında.

Ardından metni okudum. O esnada notlar da alındı. Bu şekilde daha dikkatli dinlediklerini izledim. Soru üretmek hoşlarına gitti. Not almayı da seviyorlar. (yüzde yüzü değil tabi ki J ) Burada

Merak ettiğim nokta henüz ayırt edemediğim nokta dinlerken not almayı ben çok iyisiniz, güzel iş çıkardınız, dediğim için mi alıyorlar yoksa BAŞARMANIN HAZZINI TATTIKLARI İÇİN Mİ? Yani iç motivasyon mu , dış motivasyon mu? Bunu ayırt edebilmek isterim aslında. Bunu tüm çalışmalarımda görmek isterim.

Dersin sonuna doğru neler yapabilirim? Konuyu toparlama, tekrar etmenin önemini bir kez daha vurguladık.

             Derse dikkat çekici şekilde nasıl başlarım?

                   Takdir etme, teşekkür etme, yanlış veya doğru yanıta yaklaşımlar ...

                             Çocuklarımla nasıl öğrenir ve büyürüm?  

                                     Ki bu daha bir başlangıç…

Yol arkadaşım ÖRAV’daki eğitmenlerim, meslektaşlarım ve çocuklarım…

http://ekampus.orav.org.tr/blogger/nurhanaydin/page/42513/aktif-ogrenirken

Esin TUFAN ÖZBAY’ın Aynasından…

Aktif Öğrenme ile Öğrenen Sınıflar Sanal Dersinden  Kalanlar

Her salı okul çıkışı bir koşturmaca. Sabahtan yapılan yemeğin ısıtılıp hızla yenmesi, plates salonuna koşarcasına gitme, onbeş dakika önce salondan ayrılma… Aktif öğrenme dersine yetişebilmek içindi bu koşuşturmacalar. Bilgisayarı açış, sisteme kabul için uğraşım, bir taraftan çay suyunu koyma ve adaşımın sesiyle başlayan dersim… Çaydanlık ve çerezim masada, kulaklığımı da taktım ve derse hazırım öğretmenlerim, ülkemin çeşitli şehirlerindeki görmediğim arkadaşlarım… Öğrenmeye hazırım…

Aktif öğrenme, geriye dönüp baktığımda bana ve öğrencilerime neler kazandırdı? Neleri yapabildik, neleri yapamadık? Düşündüm de…

SINIF DÜZENİ; gelen resimleri tahtaya yansıttım, farklı bir düzen oluşturmaya çalıştık, olmadı… Başka bir düzen için uğraştık yine olmadı. Yaptığımız oturma düzenini de sınıfı paylaştığım arkadaş beğenmeyince vazgeçtik. Sınıf yerleşim örnekleri çıktılarını öğretmenler odasında incelerken yöneticimiz geldi. Seneye 1.sınıf okuturken uygulayacağım düzeni gösterdim. Seneye sıraların değişeceğini, yeni sıralarla bu yerleşim örneklerini uygulamanın imkânsız olduğunu belirtti. Okullara gönderilen sıralar iki kişilik, sabit ve çok yer kaplayan cinsten.

SORULARRR… Risk hatırlatıcılar… Güdü artırıcı sorular… Soru sorma, cevaplama, söz alma ve vermede sınıfım epeyce yol aldı. Dersin sonunda neler öğrendik arkadaşlar? Akran dayanışmasını da öğrendiler.

UZUN KULE sınıfımda uyguladım. Etkinliği öğrencilerim sevdi, bense çok yoruldum.

 Şınav çeker pozisyonunda eline geçen topu yanındaki arkadaşına uzatması, oyunun devam etmesi önce çok zorladı öğrencilerimi, sonrası eğlendiler coşkuyla.

4-E DONMUŞ ÇERÇEVE oyununda yaratıcı ve harikaydı.

PATATES BUZ KIRICI pipetle patatesi delmek bizimkilere zor geldi. Uğraşları eğlenceliydi. Birlikte mutlu olduk.

Oyun alanlarının düzenlenmesinin önemi… İdareci olsaydım neler yapardım okul bahçeme neler…

ÖDEV verilmeli mi, verilmemeli mi? Kontrolü nasıl olmalı? Bu da benim ev ödevimdi. Ödev konusunda epeyce araştırma yaptım. Araştırma yaparken Johan Vilhelm Snellman ile tanışma imkânı buldum. Çok etkilendim.

Finlandiya eğitimi için yaptıklarını öğrendim. SNELLMAN ve ÖRAV çalışanları… ÖRAV eğitimcileri de dağ, bayır, soğuk, sıcak demeden ülkemizin en ücra yerlerine ulaşmakta. Öğretmenlere dokunmakta, öğretmenler de öğrencilere dokunarak ülke eğitimine katkıda bulunmakta. Bir ülkenin kalkınmasını istiyorsak, eğitimden başlamalıyız. ÖRAV’ın Türkiye için çok önemli olduğunu bir kez daha gördüm. ÖRAV desteklenmeli, güçlenmeli.

Daha çok öğretmene ulaşmalı, daha çok eğitim verebilmeli. Daha çok yapacak işimiz var eğitimciler  olarak…

YAŞAM BOYU ÖĞRENME(LLL)------ X-Y-Z GÖKKUŞAĞI---- HAREKET AKIŞLI DERS PLANI

- BLOM’UN TAKSONOMİSİ--- TABAKALI ÖĞRENME—KOLAJ-- OYUN ALANLARININ DÜZENLENMESİ

BİLGİ KARTLARI --  PİAGET, AUSUBEL, BRUNER, DEWEY, VYGOTSKY

Sınıfımızdaki farklı zeka türleri ile neler yapabiliriz?

Her tür zeka ve sınıf öğretmenlerinin becerileri… Bu teknikler sınıfımıza girer mi? Girerse neler olur?

Ne yapıyor olmamız öğrenme sürecini aktif tutar?

Bu akşam, şu andan sonra yarına ne götürüyorsunuz?

Salı akşamları bu soruları duymak ve düşünmek… Bizim sınıfa bazı teknikler girdi, öğrencilerim daha aktifleşti, oyunlar öğrendik, oynadık, yorulduk, güldük, eğlendik, düşündük… 4-E çok şeyler kazandı.

Teşekkür ederim Esin Burcu İliş öğretmenim,

Teşekkür ederim Yusuf Ziya Güldere öğretmenim,

Bana ve öğrencilerime katkılarınızdan dolayı, emekleriniz için… 

http://ekampus.orav.org.tr/blogger/esinfevzi/page/42521/4-e-aktif-ogreniyor

Ayşegül AKIN’ın Aynasından…

BİR DERSİN ARDINDAN …

Geçmiş yıllarda 6.sınıftan   7. Sınıfa, 7. sınıftan  8. sınıfa geçen öğrencilerimde gözlemlediğim bir şey sürekli canımı sıkıyordu. Geçen yılın konuları unutularak önümüzdeki yıl okula geliyorlardı. Öğrenme ortamımızı, yaptığımız etkinlikleri düşününce çocuklarımın öğrendiğini zannediyordum. Ben anlatıyordum, onlar dinliyordu, ödevler yapılıyordu; ama ertesi yıl çok şey unutuluyordu. Kendimi, öğretmenliğimi sorgularken bir şeyleri yanlış ya da  eksik yaptığımı düşünüp sorunu çözmeye uğraşıyordum. Ters giden bir şeyler vardı. 2009 yılında Kamile Ün  Açıkgöz Hanımefendi’nin katıldığım bir seminerinde sorularımın hepsi cevaplandı. Pasif öğrenme ortamında yapılan hiçbir şey yarına taşınmıyordu. Aktif öğrenme ile tanıştığım o günden  beri öğretmenlik hayatımda çok şey değişti. Arkasından” Öğrenen Lider Öğretmen “eğitimlerine katıldık. O günden beri Örav ve E dersler sayesinde gelişimime katkıda bulunmaya devam ediyorum. Aktif öğrenme  dersini bu bahar dönemi derslerinde görünce de hiç düşünmeden kaydımı yaptırdım.

Ben ve öğrencilerim öğrenip geliştiğimiz için çok mutluyuz.

Teşekkürler Esin öğretmenim.

Teşekkürler Yusuf Ziya öğretmenim.

http://ekampus.orav.org.tr/blogger/agulakin/page/42469/bir-dersin-ardindan--- 

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...