Eğitim Hikâyelerimiz
Bir eğitimde katılımcı yaptığımız eğitimle ilgili; “masallar insanları uyutmak için, hikâyeler ise uyandırmak için bu eğitim hikâyesini gidin ülkenin her yerinde anlatın” demişti.
Eğitimlerimize sizinle bir eğitim hikâyesi oluşturacağız diyerek başlarız. Hep hatırlanmak dileğiyle. Ve o andan itibaren de yeni bir hikâye oluşturmaya başlarız.
Eğitimler sırasında bir an gelir şöyle dururuz. Şöyle düşünmek için ardımıza yaslanırız, başımızı uçsuz bucaksız gökyüzüne çeviririz. Birlikte oluşturulan gökkuşağına bakarız. O ana kadar olanları şöyle bir gözümüzün önünden geçiririz. Yaptıklarımıza bakıp, hayretler içinde göz bebeklerimiz büyüyerek şaşırıp kalırız. Sahi tüm bunları biz mi yaptık? diye. Sonra da kendi kendimize, kimseleri rahatsız etmeden içimizden “nereden nereye gelmişiz.” deriz.
Bu kadar zaman birlikte gökkuşağında yan yana yürüdük, bazen üzüldük, yorulduk, ağladık, güldük ve yaptıklarımıza bakarak onurlandık. Bir araya geldiğimizde de duygulandık kimselere göstermeden sevinç gözyaşlarımızı içimize akıttık. Bir yerlerde bir öğretmene dokunduğumuzda ertesi gün bir çocuğa dokunacağımızı bilerek oradan oraya koşarak gittik. Oraları ve orada yürekleriyle çalışan öğretmenlerle birlikte olduk.
Duyduklarımız;
İyi ki geldiniz.
Kendimin değerli olduğunu hissettim.
Tükenmişliğim yok oldu.
Bırakıp gidecektim.
Karanlık köşeler aydınlandı.
Geçmiş hatalarımın sorumlusu kim?
Daha önce neredeydiniz.
Vay be diyecek miyim? Vay be dedim.
...
Eğitimin sonunda ise hikâyemiz burada tamamlanmadı bundan sonra yaşadıklarınızı e-kampus’ te paylaşmaya devam edebilirsiniz, diyerek oradan ayrıldık. Bu güne kadar eğitimlerde yaşadıklarımız hep kendimize sakladık, paylaşmadığımız için de hiç kimsenin haberi olmadı yaşadıklarımızdan. Sanırım yaşadıklarımızı, duygularımızı, sevinçlerimizi, kaygılarımızı paylaşmanın zamanı geldi,
Örav’ın size katkısı nedir?
ÖRAV’ ın sizlere kattıklarını ve ÖRAV ile olan hikâyenizi kendi güncenizde lütfen paylaşır mısınız?
Yazmanız ve paylaşmanız dileğiyle.
Dostkal…
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...
Gökkuşağının renklerini oluşturan değerleri Örav ile hissettim...
http://www.bizbunuyapariz.com
Uğur Özeren
2.7.2013
Yüreğine sağlık üstat
Ü. Erçin Kimmet
2.7.2013
Her eğitimde bir adım daha ileriye...Emekleyen çocuğunuzun ilk adımlarını atmaya başlamasından sonra hadi hadi bir adım daha demek gibi birşey...Her eğitimde mesleki gelişimimize katılan değer ve kişisel gelişim sürecinde bir adım ileri...Yanıbaşımızda bizlere hadi bir adım daha diyebilecek kolaylaştırıcıların olması çok güzeldi.
Hikayeler yazıldı, dostluklar kazanıldı her dem yeşil olmayan bazen sarı, bazen yeşil hatta bazen rengarenk...
Her zaman mutluluk dolu bir geri dönüş süreci...Başımızı Yastığa koyduğumuz her akşam, bir umut, bir huzur, gelişim süreci inşaatına konulan her bir tuğlanın sevinci ve içsel ödülü...
Bu yolculukta yanımda, yanıbaşımda, telefonda, skype, ekampus, yüz yüze veya sanal olarak kişisel gelişim hikayemi yazmamda gösterdiğiz özen için çok teşekkürler :)
Hikaye 1
http://ekampus.orav.org.tr/Blogger/mehmetduranoznacar/Page/38899/paylasmak-guzel-sey--tesekkurler-orav
Hikaye 2
http://ekampus.orav.org.tr/Blogger/mehmetduranoznacar/Page/38917/cimlenme-ve-oravsentez
Hikaye 3
http://ekampus.orav.org.tr/Blogger/mehmetduranoznacar/Page/38919/cok-oluyorsunuz-!-cok-oluyoruz!
Hikaye 4
http://ekampus.orav.org.tr/Blogger/mehmetduranoznacar/Page/38920/aile-olmak-ne-demek-
Mehmet Duran Öznacar
2.7.2013
http://ekampus.orav.org.tr/Blogger/sinanc9/Page/40101/ogrenenler-anlasiyor----3--gun bir eğitim hikayesi yerine geçer mi?
Sinan Dişçioğlu
3.7.2013
Bir daha yazmanın ne zararı olur ki?
Yusuf Ziya Güldere
3.7.2013
Alışkanlık edinmek zor be usta. Belki çekincesizce duygularımızı ve düşüncelerimizi paylaşmanın alışkanlığı "yazmak" sıradan bir alışkanlığımız olsaydı şimdi e-kampüs günce sisteminin şu sıralar yazı yükünden çökmesi beklenirdi. Belki çocuklarımız "sosyal medya" olanaklarını kısa yazı paylaşımlarıyla bile olsa bizlerden daha çok kullanacaklar. Çekincesiz olsun olmuşken. Saygılı ve sevgili ifadelerle burada olduğu gibi.
Meziyet Mozakoglu
4.7.2013
Yazmak... pek çok anlamı içinde barındırıyor belki de ve belki de zor geliyor ellere, yüreklere...
Burcu Esin İLİŞ
10.7.2013