YUSUF ZİYA GÜLDERE

Yaşama dair bir şeylere başlamak. Yeni bir güne, ayrılığa, kavuşmaya, sevince, hüzne, mutluluğa evet buradan başlamak. Herkes kendince mutluluğun resmini öyle veya böyle çizemeye çalışmıştır. Çocuklardan başkası mutluluğun resmini kesin çizgilerle çizememiştir. Bu resimde hep bir şeyler eksik kalmıştır. Kime sorarsak soralım gerçekleştirdiklerini hep mutlu olmak için yaptıklarını ifade ederler. Belki doğru belki de yanlış.

Bıraktığımız veya ara verdiğimiz yerden başlamak, okulunuza istemeyerek, kırgın, ümitsiz, hayalsiz, beklentisiz, yine aynı şeyleri yapacağız diyerek gitmişizdir. Zoraki gülümsemeler, kaygılar ve daha bir sürü olumsuz şeyleri ister alt alta ister yan yana yazalım bunlar isteseniz de istemeseniz de bizim yaşamımızın bir parçası. Bu söylediklerimizi bir kenara bırakalım. Bu söylediğiniz çok zor öğretmenim veya polyannacılık yapmaya başladın diyenlerinizin olduğunu duyar gibiyim.

“Büyü Dükkanı” okuyanlarınız vardır. İstediğiniz şeye ulaşmak için bir daha geri almamak üzere bir şeyleri bırakacaksınız. Yıllardır birlikte olduğunuz olumsuzlukları bırakmak zor, çok zor olduğunu hepiniz bilirsiniz çünkü onlarla varlığınızı sürdürdüğünüzü sanırsınız. Onlar olmazsa yaşamınızın olmayacağınız düşünürsünüz.

Hadi başlamaya hazır mısınız?

Tebessüm ederek, yaşamla ilgili güzel şeyleri düşünerek başlamak. Aklınıza gelen herşeyi gelişi güzel sıralayın bakalım. Yaşamınızda neleri görmek istediğinizin fotoğrafına bir bakın.

Şimdi de okulumuza dönelim yeni bir döneme başladınız. Kiminiz yeni bir ortamda, kiminiz bildiğiniz, tanıdığınız ortamda. Değişen tek şey zaman, her şey bıraktığınız gibi mi? Sanmam iyi bakın bakalım etrafınıza neler göreceksiniz. Kesinlikle değişen bir şeyler vardır. Kendinizin fiziksel olarak değiştiğini de mi görmemezlikten geliyorsunuz. Esas en büyük sürpriz sınıfınıza girdiğiniz de sizi bekliyor olacak. Karşınıza fiziksel ve ruhsal anlamda biraz veya çok değişmiş olarak gelecekler. Görmek istediklerinizi belki hiç göremeyeceksiniz. İçiniz burkulacak tadınız kaçar gibi olacak yutkunacaksınız, tebessüm eden, etrafa neşe saçan maskenizi takıp olanlarla birlikte olmaya devam edeceksiniz. Esasında zor olan da budur işte maske takmak. Sonra elleriniz birbirine yaklaştırır, birleştirir ve sıkıca ovuşturursunuz.  Sanki kaçmakta olan sevgiyi yakalamaya çalışırsınız, elleriniz sihirli bir değnek misali hafiflemeye ve ışık saçmaya başlar. Ayırdım yapmadan etrafınızdaki tüm çocuklara dokunmaya başlarsınız.

Ayırdım yapmadan çocukların hepsine sevgi ile dokunarak başlamak dileğiyle,

Yaşama sevgi ile dokunarak başlamak dileğiyle,

Sevgi ile başlamak dileğiyle,

Yeni hikayelere başlamak dileğiyle.

Siz kendiniz sevdiğiniz gibi başkalarını da seviyor musunuz?

Siz gerçekten yaşamı seviyor musunuz?

Öğretmenlik o kadar da kolay bir meslek değildir… 

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...