YUSUF ZİYA GÜLDERE

   Merhaba ilk yazının devamı niteliğindedir. Umarım işinize yarar. Çocuklarımıza birşeyleri doğru öğretmek adına zamanında harekete geçmek gerekir. Sonra çok geç olabilir. Ne dersiniz?

Bir nesil önce BT ve dijital medya girintili becerilerdi. Bugün, birçok kariyerde başarılı olmak için gerekli olan temel bir yetkinliktir.

İşte bu nedenle dijital beceriler, kapsamlı bir eğitim çerçevesinin vazgeçilmez bir parçasıdır. Ulusal bir dijital eğitim programı olmadan, teknolojiye hâkimiyet ve teknolojiye erişim eşitsiz bir şekilde dağıtılacak, eşitsizliği artırıp sosyo-ekonomik hareketliliği engelleyecektir.

Sizin DQ’nuz nedir?

Eğitimcilerin karşılaştığı zorluk BT'yi bir araç veya "BT etkin eğitim platformları" olarak düşünmenin ötesine taşımaktır. Bunun yerine, dijital medyanın her yerde bulunduğu bir dünyada öğrencilerin çevrimiçi ve çevrimdışı üstün yeteneklerini ve güveni nasıl sağlayacaklarını düşünmeleri gerekiyor.

Birinin genel ve duygusal zekâsını ölçmek için kullandığımız IQ veya EQ gibi, bir bireyin sayısal medyaya olan talebi ve ölçümü yapılabilen bir yetkinliktir.

Buna DQ: yani dijital zekâ diyoruz. Ve iyi haber, DQ'nun son derece uyumlu bir zekâ olmasıdır.

DQ genel olarak üç seviyeye ayrılabilir:

Seviye 1: Dijital vatandaşlık

Dijital teknoloji ve medyayı güvenli, sorumlu ve etkili yollarla kullanma becerisi

Seviye 2: Dijital yaratıcılık

Dijital araçların kullanımıyla yeni içerikler yaratarak ve fikirleri gerçeğe dönüştürerek dijital ekosistemin bir parçası haline gelme becerisi

Seviye 3: Dijital girişimcilik

Dijital zorlukları çözmek için dijital medya ve teknolojileri kullanma veya yeni fırsatlar oluşturma becerisi

Dijital vatandaşlığı neden ihmal ediyoruz?

Gelecekteki istihdam edilebilirlik ve istihdam yaratma ile doğrudan ilişkili olarak görülen, giderek artan sayıda okul, medya okuryazarlığına, kodlamaya ve hatta robotiklere biraz maruz kalma çabası gösterdikleri için üçünün dijital yaratıcılığı en az seviyede ihmal edilmektedir.

Aynı şekilde, kod eğitimine erişimi teşvik eden, Amerika'nın code.org'undan Afrika'nın IamTheCode.org'a kadar büyük eğitim girişimleri bulunmaktadır. (http://www.iamthecode.org/ ; https://code.org/ )

Dijital girişimcilik, özellikle yükseköğrenimde aktif olarak teşvik edilmiştir. Pek çok önde gelen üniversite yenilik kültürünü teşvik etmek için teknoprenebilim ve girişimcilik hackathons gibi yeni kurslar veya girişimler benimsemiş ve geliştirmiştir. Mara Vakfı gibi danışmanlık ve Ashoka Changemaker Okulu gibi okul programları aracılığıyla çocuklar arasındaki sosyal girişimciliği besleyen küresel hareketleri görmeye başlıyoruz.

Fakat dijital vatandaşlık eğitmenler ve liderler tarafından genellikle göz ardı edilir. Bu durum, bir insanın teknolojiyi kullanabilme ve dijital dünyada yaşama kabiliyetinin temelini oluşturmasına rağmen, çok erken bir yaşta ortaya çıkmaktadır. Bir çocuk, dijital vatandaşlığı mümkün olduğunca erken, ideal olarak oyun, sosyal medya veya dijital cihazları kullanmaya başladığında öğrenmeye başlamaktadır.

Çocuklarımızın öğrenmesi gereken dijital beceriler

Eğitimciler, çocukların bu becerileri kendiliğinden alacaklarını veya bu becerilerin evde verilmesi gerektiğini düşünme eğilimindedir. Bununla birlikte, dijital nesil boşluğu nedeniyle, akıllı telefonlar ve sosyal medya çağında gerçekten yetişmeye başlayan Z nesli ile birlikte, ne ebeveynler ne de öğretmenler, çocukları bu becerilerle nasıl yeterince donatacaklarını bilmiyorlar.

Küçük çocuklar, teknoloji bağımlılığı, siber zorbalık gibi siber risklere çok sık maruz kalmaktadırlar. Başkaları ile etkileşim yeteneklerini etkileyen toksik davranış normlarını da devralabilirler. Çoğu çocuk böyle zorluklarla karşılaşırken, özel ihtiyaçları olanlar, azınlıklar ve ekonomik açıdan dezavantajlı olanlar da dâhil olmak üzere savunmasız çocuklar için sorunlu maruziyet artar. Sadece riske daha sık maruz kalmakla kalmaz, aynı zamanda daha ciddi sonuçlar doğururlar.

Peki, dijital vatandaşlığımızın bir parçası olarak çocuklarımıza hangi becerileri öğretmeliyiz? Bu konuda yaptığımız araştırmada, özellikle sekiz tanesini tespit ettik.

Dijital vatandaş kimliği: sağlıklı bir kimliği çevrimiçi ve çevrimdışı olarak bütünlük içinde kurma ve yönetme becerisi

Ekran zaman yönetimi: Birinin ekran zamanını yönetme, çoklu görev yetenekleri ve kişinin kendi kontrolüyle çevrimiçi oyunlara ve sosyal medyaya katılımı.

Siber zorbalık yönetimi: Siber zorbalık durumlarını tespit etme ve bunları akıllıca ele alma becerisi

Siber güvenlik yönetimi: güçlü şifreler oluşturarak ve çeşitli siber saldırıları yöneterek verilerinizi koruma becerisi

Gizlilik yönetimi: Kişinin ve başkalarının gizliliğini korumak için çevrimiçi olarak paylaşılan tüm kişisel bilgilerin takdirine bağlı olarak işleme yeteneği

Eleştirel düşünme: doğru ve yanlış bilgileri, iyi ve zararlı içeriği ve çevrimiçi olarak güvenilir ve şüpheli kişileri ayırt etme becerisi

Dijital ayak izleri: Sayısal ayak izlerinin doğasını anlama ve bunların gerçek hayatta ortaya çıkma sonuçlarını ve bunları sorumlu bir şekilde yönetme becerisi

Dijital empati: Kendisinin ve diğerlerinin ihtiyaçlarına ve duygularına çevrimiçi olarak empati gösterme becerisi

Kaliteli bir dijital eğitime benzeyen nedir?

Kaliteli dijital vatandaşlık eğitimi, değerlendirme ve geri bildirim fırsatlarını içermelidir. Değerlendirme araçları, sadece zor değil aynı zamanda yumuşak DQ becerilerini değerlendirmek için kapsamlı ve uyarlanabilir olmalı. Sonuç olarak, bu değerlendirmeler, çocuklara kendi başarıları için kendi yollarını bulabilmeleri açısından kendi güçlü ve zayıf yönlerini daha iyi anlayan bir geri bildirim sağlama aracı olarak hizmet etmelidir.

Sonuç olarak, ulusal liderlerin dijital istihbaratın temeli olarak dijital vatandaşlığın önemini anlamaları gerekir. Ulusal eğitim liderleri, kapsamlı bir DQ eğitiminin bir parçası olarak dijital vatandaşlık programlarını uygulamayı öncelik haline getirmelidir.

En önemlisi, bireylerin kendi etki alanlarında dijital vatandaşlık eğitimini başlatmaları gerekir: evlerde ebeveynler, okulda öğretmenler ve toplumda liderler.

Beklemeye gerek yok. Aslında beklemek için vakit yok. Çocuklar zaten dijital dünyaya dalmış durumda ve bu dünyanın yarın nasıl görüneceğini etkilemektedir. Onların gelişebilecekleri bir yer haline getirmek için beceri ve destek ile donatıldıklarından emin olmak bizim elimizdedir. Onlara gelişebilecekleri bir yer yaratmaları için beceri ve destek ile donatılmalarını sağlamak bize bağlıdır. 

https://www.weforum.org/agenda/2016/09/8-digital-life-skills-all-children-need-and-a-plan-for-teaching-them

Kendimize sormamız gereken soru biz yetişikinler gerçekten dijital süreçeleri öğretmeye hazır mıyız? veya neler yapmayı planladık? Sanırım düşünme zamanı çoktan geçti?

    Gerçekten "Çocuklarımızın öğrenmesi gereken dijital becerilerini" geliştirmek için; uygulayıcılar olarak neler yapmayı planladık? 

     Neler söylemek istersiniz?

Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...