Diğer Yazarlarımız >>
ÖRAV ailesi içerisine dahil olduğum ilk günden itibaren, farklı ve güzel olaylar yaşıyorum. Bugün de onlardan birini yaşama şansım oldu. Öğrenim hayatımın başlangıcını oluşturan, öğretmenlik mesleğim açısından model aldığım pekçok öğretmenimin ...
Yaklaşık 1 aydır sınıfımla Maddenin Tanecikli Yapısı ünitesindeki konular üzerinde çalışıyoruz. Bugün, bu dönemin son dersinde tatile girmeden önce konuyu özetlemek adına ne yapabilirim diye planlama yaparken, İstanbul çalıştayında bizlere gösterilen atom-molekül oyununu konumuza uyarlayarak oynatabilirim diye düşündüm. 6-A sınıfında hareket ederek öğrenmekten hoşlanan çok sayıda öğrenci olduğunu da düşünecek olursak iyi bir karar verdiğimi de söyleyebilirim. Etkinlikteki tek eksik etkinliği fotoğraflayamamak oldu. Şanssızlık bu ki fotoğraf makinemin şarjı bitti. O nedenle öğrencilerimin yaşadıklarını anlatımımla sizlerin hayal gücüne bırakıyorum.
Bugün derste olan 21 öğrencime oyunla ilgili yönergeyi verdim. "Her biriniz 20 derece sıcaklıkta bulunan bir bardak suyun taneciklerisiniz.Ona göre de hareket etmeniz gerekiyor." dedikten sonra sıvı durumda bulunan maddenin tanecikleri nasıl hareket ederdi? sorusunu sorup cevabı aldım ve herkesin bu hareketi göstermesini istedim.(Konumuzla bağlantısı olması adına ısı artışının taneciklerin hızlarını nasıl etkilediği sorusunu sordum ve cevapları birkaç öğrencimden dinledik). Sıcaklık seviyesini yükseltsem ya da alçaltsam hareketinizde bir değişiklik olabilir mi? Olursa nasıl olur? sorularına da yanıt aldıktan sonra bir iki deneme yaptık.
Oyunun 2. kuralı olarak da molekül oluşturmaları gerekiyordu. Daha önceki derslerimizde sınıf içerisinde molekül oluşturmuştuk. Aynı cins atomlardan oluşan moleküller ve farklı cins atomlardan oluşan molekülleri cinsiyetlerine göre oluşturmayı bildiklerinden tek cins atomdan oluşan 2'li , 3'lü, 4'lü, 5'li molekül ya da 2 cins atomdan oluşan 2'li, 3'lü, 4.'lü, 5.'li molekül oluşturmalarını isteyeceğimi söyledim.
Derken oynamaya başladık. Sıcaklık değerini yükselttikçe aynı oranda hızlandılar, sıcaklık değerini düşürdükçe de bir o kadar yavaşladılar. Sıcaklık değerleri arasındaki farkı birer birer azalttığımda hareketlerini de o oranda yavaşlattılar. Ağır çekimde hareket ettikleri noktalar oldu. Zaman zaman oyunda karışıklık ile karşılaşır gbi olduğumda 0 C der demez her şeyin süt liman olduğunu her denememde gözlemledim.
Molekül oluşturma sırasında başlangıçta hep yakın arkadaşlar bir araya gelip grup kurdular. Hem molekül oluşturup hem de sıcaklık değerine göre hareket etmeleri gerektiği için başlangıçta biraz zorlandılar. Kopmalar ister istemez başlangıçta yaşandı. 0 C komutunu verip sakinleştiklerinden emin olduktan sonra "bu aşamadan itibaren molekülü oluşturan atomlar, molekülden koparsa o molekül oyunu kaybedecek" uyarısını verdiğimde o kadar dikkatli oyuna konsantre oldular ki görmeliydiniz. Molekülü oluşturan atom sayısını değiştirme komutunu verdiğimde kendi moleküllerini bozmadan büyümek için çabaladılar benim çocuklarım.
Atom yığını kavramına hatırlatma yapmak adına yığın oluşturuyoruz dediğimde güzel bir şekilde yığın oldular. 2'li moleküller halinde sınıfa dönüşümüzde hepsinin yüzleri gülüyordu.
Sınıfa döndüğümüzde; Sizce neden böyle bir oyun oynamış olabiliriz ? sorusunu yönelttiğimde aldığım yanıtlar doğru yolda ilerlediğimi bana gösterdi. Oyunda neler yaptık? Canlandırdığımız olayların konumuzla bağlantısını nasıl kurabiliriz vb.sorularına yanıt aldıktan sonra; atom , tanecik, molekül, aynı cins atomlu molekül, farklı cins atomlu molekül, bileşik,atom yığını,
Yıldız okullar topluluğuna yeni üyelerin dahil olduğu bu eğitim sürecimizde gönüllü, bir o kadar da misafirperver okullar bizleri karşıladı. 3 farklı okulda görev yapan birbirinden değerli öğretmenlerimiz Fatih öğretmenim ve benimle 2.5 gününü paylaştı.
Amasya ilindeki ilk Öğrenen Lider Öğretmen Semineri Suluova ilçesi Cumhuriyet İlköğretim Okulunda gerçekleşmekteydi. Bu noktada mutluluk bir o kadar da heyecan duyduğumu ifade etmeliyim. İlçe Milli Eğitim Müdürü Fatih ÜÇOK ,Müdür Yardımcısı Ramazan MUTLU, ARGE birimlerinde görevli arkadaşlar eğitim sürecimizin ilk bölümünde bizlerleydi ve Penbingo oyunumuza onlar da iştirak etti.
Misafirlerimiz aramızdan ayrıldıktan sonra paylaşım sürecimize kaldığımız noktadan devam etmeye başladık. Yıldız okullarımızın müdürleri olan Eyyüp öğretmenimiz, Ayhan öğretmenimiz ve Recep öğretmenimiz paylaşım sürecimizin başlangıcından sonlanışına kadar hep bizlerle olduğunuz, öğretmenlerinizi yalnız bırakmadığınız için sizlere çok teşekkür ediyorum.
Ahmet öğretmenim, Suluova'ya ayağımızı bastığımız andan itibaren göstermiş olduğunuz misafirperveliğiniz ve enerjinizden dolayı size de çok teşekkür ediyorum.
Bu projemizin en güzel yanlarından birisi siz değerli öğretmenlerimizle tanışma şansı yakalamak,diğer taraftan da bir cebimizde birikmiş olan öğretmenlerimize ait anılara sizlerin katkılarını da ekleyerek diğer cebimizi doldurarak geri dönmek. Bu süreç içerisinde sizlerle çok güzel paylaşımlarımız oldu. Öğretmenlerimizin ne kadar değerli cevherler olduğunu sizlerle geçirdiğimiz bu süreçte bir kez daha görmüş olduk.
Özge, Esma ve Esra öğretmenimiz her iki sabahta da bizleri güleryüzünüzle karşılayışınız, zamanı etkin kullanımızdan dolayı sizleri tebrik ediyorum. İnanıyorum ki burada olduğu gibi birçok alanda birinciliği elden bırakmayacaksınız.
Tokat'ın Turhal ve Zile ilçeleri arasında, kayaçların eteklerine kurulmuş küçük ve şirin bir okulun misafirperver okul müdürü Kubilay beyin bizi (Meziyet öğretmenim ve beni) karşılaması ile 5 Kasımda başlayan eğitim çalışmamız 7 Kasım akşamı saat 5'de son buldu. Öğrenci sayısı kalabalık bir okulda görev yaptığım için, ders bitim zili çalınca İstiklal Marşını okumak için sıraya geçen öğrencilerin azlığı dikkatimi çekti. Öğretmen arkadaşlarımın bu anlamda şanslı olduklarını düşündüm o an için. Eğitim çalışmasını gerçekleştireceğimiz sınıf da dahil olmak üzere bütün sınıfların oldukça küçük ve okulun imkanlarının son derece zorlayıcı olduğunu gördüğümde daha farklı düşünmeye başlamıştım. Öğretmen arkadaşlarım büyük bir özveri ve istekle eğitim faaliyetlerini sürdürüyorlardı bu okulda. Öğretmenliğin en güzel yanı da bu değil mi zaten!
2.5 gün süresince, sadece Yunus Emre İlköğretim Okulu öğretmenleri ile değil Zile Yıldıztepe İlköğretim okulu öğretmenleri ile de bir aradaydık. İlginç olan nokta Kubilay öğretmen Yıldıztepe İO.'nun eski, Yunus Emre İO.'nun yeni okul müdürüydü. Her iki okulun öğretmenleri arasındaki iletişim de oldukça güzeldi. Her iki okulun öğrencileri oldukça şanslılar. Öğretmenlerimiz oldukça katılımcı bir o kadar da paylaşımcılar. Sabırlı oluşlarnı da unutmamak gerek. Eğitiminin son dakikasına kadar büyük bir özveriyle, evlerindeki sorumluluklarını bir yana bırakarak, hafta sonlarını bizimle geçirdiler. Teşekkürler değerli öğretmenlerim.
Meziyet öğretmenim, size de çok teşekkür ediyorum. Sizinle bir arada geçirdiğim 2.5 gün benim için çok verimliydi ve değerliydi. Gelişimim konusunda oldukça güzel ipuçları verdiniz bana.
Gelelim bu 2.5 gün boyunca yaptıklarımıza. Artık kelimelerle değil de görsellerle başbaşa kalın istiyorum. Fotoğraf karelerine bakarak siz karar verin; Yunus Emre ve Yıldıztepe İO. öğretmenlerinin ne denli başarılı oldukarına...
Fen ve Teknoloji öğretmeni olarak ders içerisinde yaptığımız faaliyetler ve proje yarışmaları derken öğrencilerime çok fazla zaman ayıramadığımı düşündüğümden; hem de sınıf öğretmeni olduğum sınıfın 7. sınıf olması dolayısıyla SBS öncesinde onları biraz rahatlatmak amaçlı bir piknik gerçekleştirelim dedim.
Bugün 20 öğrencimle beraber piknik yapacağımız alana gittik. Piknik alanında çocukların kayabilecekleri şu boru şeklindeki kaydıraklardan da vardı. Sınıfımın en çalışkan öğrencilerinden olan ve sürekli test çözmekten başka birşey yapmamış olan öğrencim Onur bana birşeyi fark ettirdi bugün.
Piknik alanında otururken "Öğretmenim kaydıraklarda kaymaya gidebilirmiyim" dedi. Onun söyleyişi ve benden onay aldıktan sonraki mutluluğunu görmenizi isterdim. Bir anda ayağa fırladı, yüzünde okulda çok fazla göremediğim büyük bir tebessümle koşarak kaydıraklara gitti ve 2-3 dakika içerisinde nefes nefese kalmış vaziyette yanıma geldi. "Kaydım öğretmenim" derkenki mutluluğu da bambaşkaydı. Hoş diğer öğrencilerim de ondan farklı sayılmazdı bugün.
Onur, benim çocukluğumda yaptığım birçok şeyi sınav sıkıntısı yüzünden yapamadığı sinyalini verdi bugün bana. İçinde bulundukları durumdan çok fazla rahatsız olsamda, sistem gereği bunu yaşamak zorunda olmalarına çok üzülüyorum.
Bugünü iyiki onlarla yaşadım ve yüzlerindeki mutluluğu gördüm diyorum gün değerlendirmemde.
Bu mutluluğumu sizlerle paylaşmak istedim değerli arkadaşlarım.
Ne dersiniz onlar yaşlarına göre çok fazla yük altında ezilmiyorlar mı?
