Geleceğini biliyordum.. .
Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar. Tam siperden dışarı doğru bir hamle yapacağı sırada, başka bir arkadaşı onu omuzundan tutarak tekrar içeri çekti,
-Delirdin mi sen? Gitmeye değer mi? Baksana delik deşik olmuş. Büyük bir ihtimalle ölmüştür. Artık onun için yapabileceğin bir şey yok. Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma.
Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı. İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar. Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı.
Siperdeki diğer arkadaşı;
-Sana değmez demiştim. Hayatını boşu boşuna tehlikeye attın.
-Değdi, dedi, gözleri dolarak, -değdi...
-Nasıl değdi? Bu adam ölmüş görmüyor musun?
-Yine de değdi. Çünkü yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim içim.
Ve hıçkırarak arkadaşının son sözlerini tekrarladı:
-Geleceğini biliyordum.. . Geleceğini biliyordum.. .
NOT: Güven vermek önemlidir. Güven duymak önemlidir. Duyulan güveni boşa çıkarmamak daha da önemlidir.
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...
Çok duygulandım.Bu ruh önünde düşünmek lazım.Bir olmak lazım.Sadakat ve güven hayattaki en önemli iki şeydir.
Aykut Beşiroğlu
23.3.2010
hocam paylaşımınız beni çook duygulandırdı gerçekten...özellikle de herkesin birbirine şüpheli gözlerle baktığı bir dönemdeyiz ve çevremizdeki insanlara güvenmeye korkuyoruz...umarım güvenmekten,sırt sırta olmaktan bir gün gelip de bıkmayız...teşekkürler...
Demet Yanık
24.3.2010
gerçekten güven duymaya, duyulmaya en çok ihtiyacımızın olduğu bir süreçten geçiyoruz... ben teşekkür ederm.
Abdullah Almaz
24.3.2010