ABAKÜS Sınıfta ilk günleriydi, tanımadığı bir ortama uyum sağlamaya çalışıyordu, bu ortamda kabul görüp görmeme korkusuyla sırasına oturdu. Şaşkın bakışlarıyla sınıfın içindeki eşyaları tanımaya çalışıyordu. Yazı tahtasının yanında ve sınıfın arka tarafındaki dolabın yanında her bir sırasında aynı renkten, eşit sayıda ufak topların, tellere tespih tanesi gibi dizilmiş halleri dikkatini çekmişti. Yerinden kalktı, tellere dizilmiş topların yanına gitti. Ellerini korkarak toplara uzattı. Ellerini renkli toplara değdirecekti ki yerine oturması söylendi. Renkli toplara ne yapıp edip, ellerini değdirmeliydi. Öğretmeni bağıra çağıra bir şeyler anlatıyordu. Onun aklında ise o renkli toplara ellerini değdirmek vardı. Zil çaldığında herkes dışarı koşarken. O, tellere dizili olan renkli topların yanına gitmişti. Ellerini onlara değdirmişti ki aynı ses haydi dışarı çık arkadaşlarınla birlikte oyna diye seslendi. Renkli toplarla doya doya oynayamamıştı. 
Okuldan eve gidince, çantasında okuldakinin benzeri renkli küçük toplarını bir arada olduğu tahtayı (abaküsü) çantasından çıkarıp dakikalarca ona bakıyor, parmaklarını tellerin ve topların aralarından geçirmeye çalışıyor, topları sağa sola çekiyor, sonra da çantasındaki yerine koyuyordu. İlerleyen zamanda bir şeyler yoluna girmeye başlamıştı. Bir matematik dersinde öğretmeninin, haydi abaküsteki topları say bakalım demesiyle o tellere dizilmiş renkli topların olduğu aracın adının “abaküs” olduğunu öğrenmişti. Sayma dersi gelince herkes sıra ile abaküsün önüne gelip, topları bir, iki, üç ... diye saymaya başlıyor diğer çocuklarda onu izliyordu. Öğretmen bazen de kızıyordu. Bu kızgınlığın sebebini de kimse anlamıyordu. Öğretmenin kızdığı çocuk başını önüne eğip dolu gözlerle, kızarmış yanaklarla yerine oturuyordu. Eğlence yavaş yavaş korkuya dönüşmeye başlamıştı. Öğretmen bana da kızacak korkusuyla artık abaküsün yanına uğramamaya başladı. Matematik dersinin zamanın gelmesi çocuklardaki huzursuzluk onu da etkilemeye başlamıştı. Yine mi matematik öğretmenim sesleri yükseliyordu sınıftan. Bu itirazlar öğretmen tarafından hiç ciddiye alınmıyordu. Öğretmen o gün ne öğretmesi gerekiyorsa o gün o kazanımları öğretmeye çalışıyordu. Ritmik saymaları oyunlarla sonra da ezbere saydırıyor. Toplama ve çıkarma işlemlerini yapmaya başladıklarında bazı çocuklar o da parmakları ile hesaplamaya başlıyordu. Çocukların parmaklarıyla yaptıkları hesaplamaların sonuçları hep doğru çıkıyordu. Nedense çocukların parmaklarıyla yaptıkları hesaplamalara öğretmen tarafından hemen müdahale ediliyordu. İşlemleri yaparken parmaklarınızı kullanmayın, işlemleri zihinden yapın. Abaküsten korkar oldukları gibi, şimdi de parmaklarıyla işlemleri yaparken korkar olmuşlardı. Öğretmen görmesin diye, eller sıranın alına sokulup parmaklarla hesaplama işlemi yapılıyor. İşlem bitince, eller sıranın üzerine tekrardan çıkıyordu. Matematik dersi eğlenceden çok korkuyla başlayıp, sonuna kadar öyle devam eder olmuştu. Merakla başlayan (abaküs) kullanma süreci, nasıl kullanılacağı öğrenilemeden geçip gitmişti. Abaküs’te bir yıl sonra çantasındaki yerini zaten terk etmişti. Bilmiyorum?Sınıflarda, parmakla hesaplama yapan çocuklar var mı?Çocuklara, parmaklarınızla hesaplamayın diyor muyuz?
Abaküsler, sınıflarda hala yer alıyor mu?Çocukların abaküsleri var mı?Abaküsler hala kullanılıyor mu?
Görüntülenme Sayısı: hesaplanıyor...
Diğer Yazarlarımız >>
Olmaz olur mu Yusuf Ziya Öğretmenim sıranın altında gizlice, kaçamak bakışlarla öğretmeni kontrol ederek hesap yapan öğrenciler:(
Abaküs bilgisayarın da temelini oluşturuyor:) O yüzden, abaküsün toplarının renkliliği yüzünden belki de bilgisayarın bu denli renkli gelmesi çocuklara...Paylaşımınız için teşekkürler:)
Burcu Esin İLİŞ
2.4.2011
Sevgili Öğretmenim,
Abaküsün bilgisayarla nasıl bir ilişkisi olduğunu güncenizde biraz daha açarsanız, Hatta öğrencilerin uygulayabileceği basit bilgisayar programı yazma örneklerinden de ayrıca söz ederseniz sevinirim.
Yusuf Ziya Güldere
3.4.2011
Parmakla sayan çocuklarımız var.Hem de keyifle,doya doya...Abaküsün çeşit çeşit,rengarenkleri var seve seve,dokuna dokuna oynayarak öğrensinler diye.Fasulyeler de var,sayı çubukları da...Bazen fındık,fıstık,cevizler de.Matematik sevince güzel...Yaşasın ders matematik!!!dedirtebilmek ne güzel...
Murat KAÇAR
2.4.2011
Sevgili Öğretmenim,
Matematiği sevdirmek gerekli,Peki bu sevdirme işini nasıl yapacağız?
Yusuf Ziya Güldere
3.4.2011
çocuk abaküsü değil oyuncağı sevmiş.keşke oyun içinde öğretebilsek.
Saim Çelik
2.4.2011
Sevgili Öğretmenim,
Yaşamın kendisi bir oyun değil mi? Ne zaman mutlu ne zaman mutsuz olduğumuzu bi düşünsek. Okul ile yaşam birbirinden ayrımıdır ki çocuklar okula gelmek istemiyor?
Yusuf Ziya Güldere
3.4.2011
1.sınıfı okuturken 1 ve 0 ile çarpmayı verecem...ne yaparsam bunu daha kolay veririm, derken bir hikaye çıktı ortaya...."ÇARPMA AİLESİ" bir çarpma ailesi varmış, bu ailenin 2 oğlu varmış, bir oğlunun adı 1, diğer oğlunun adı da 0 imiş...anne çarpma çok iyi yemekler yaparmış....(tahtaya küçük bir sıfır çizerek)anne O oğluna bir tabak kızartma vermiş 0 oğlu hepsini yutmuş ( tahtaya çizilen sıfır biraz biraz şişer)anne bir tabak dolma vermiş 0 oğlan onu da yutmuş...diyerek 0 kocaman bir sıfır oluyor...buna karşın 1 oğluda yemeklerden hiç etkilenmezmiş...1 oğlanın önüne bir tabak kızartma vermiş annesi 1 oğlan etkilenipte yüzüne bile bakmamış,bir eliyle bir kenara itmiş......diyerek devam ettiriyoruz...bu neden 0 oğlan önüne konulan bütün yiyecekleri yuttuğu için böyle şişman, 1 oğlan ise böyle zayıfmış....diyerek hikayeyi sonlandırıyoruz....PAYLAŞMAK İSTEDİM...
Ayşen Öznacar
5.4.2011
Sevgili Öğretmenim,
Paylaşımın için teşekkür ederim.
Yusuf Ziya Güldere
5.4.2011
abaküsle sayma, toplama, çıkarma işlemleri çocuklara büyük bir keyif ve güven veriyor. Bizim matematik derslerimizde abaküslerimiz hep elimizin altında...
Sümbül Batar
4.4.2011
Sevgili Öğretmenim,
Nasıl kullanıldığından da söz edebilir misiniz?
Yusuf Ziya Güldere
5.4.2011
Resim çizen, enstrüman çalan, aletleri kullanan hatta -en önemlisi- dokunan parmaklarımız elbetteki matematik için de olmalıdır. Ben özellikle özendiriyorum. Şimdiye kadar öğrencilerime hiç bir şey ezberletmedim. Bana birşeyi ezberleten kişilerden de hiçbir şey öğrenmedim. Ben ders matematik deyince "OLEYYY"....
Aytekin Işık
7.4.2011
Sevigili Öğretmenim,
Merhaba, epey zamanıdır yazılarınızdan mahrum olduk. Bir önceki aylarda derslerde kullanılacak araçlar yayınladım incelersen sevinirim.
Yusuf Ziya Güldere
7.4.2011